Tirade. Jaargang 8 (nrs. 85-96)

[p. 565]

[Gedichten]

De visman

De schorre stem van de visman
is mij bijgebleven,
na dertig jaar.

Ik zie hem de klink van het tuinhek oplichten,
over het tegelpad lopen,
aanbellen,
wachten,
totdat mijn moeder de deur voor hem opent.

Mot er nog gerookte vis weze?

Hij schraapt de woorden uit zijn keel.

Vandaag niet nodig.

En weer, na dertig jaar,
voel ik de angst en drang
mij op te knopen.

Adriaan Morriën

[p. 566]

Oost berlijn

Sprakeloze voorbijgangers verpozen
zich onder de herfstige bomen.

Er wordt onhoorbaar geschoten.

Het bezichtigen van de dode
is verboden.

Adriaan Morriën