Tirade. Jaargang 6 (nrs. 61-72)

[p. 22]

M. Croiset
Zeven gedichten

alleen

geen mens op het strand
geen schip op zee
geen meeuw in de lucht

niets in zicht dat kan vergaan

[p. 23]

nevel

de vissersboot hangt in de nevel
onzichtbaar is het einde van de mast

[p. 24]

vorst

rijp over de duinen
geen struik
geen paal
geen sprietje helm ontsnapt

alleen het geluid van een trein in de verte

[p. 25]

inzicht

meeuwen brengen stilte
boven de branding

kijk naar ze
en luister

[p. 26]

6 000 000

ik heb gedronken
gelachen
en gezongen

vergeef het mij
ik ben al zoveel dichter bij de dood

[p. 27]

bestek

iedere golf is nieuw
geen meeuw herken ik

zou de zon dezelfde zijn

[p. 28]

ephemeriden

daar gaat een vlieg op zijn eendagstocht

als ik sterven mocht
gelijk met hem
misschien verlengde ik mijn leven
met uren