De Vlekker
Karel, die óók abstract is, kan
allen schilderen, als het
pikdonker is. hÿ heeft het ook
niet makkelÿ, want hÿ moet zich
Steeds weer van ‘twintig eeuwen drek’
bevrÿ, en dat gaat het beste
in het pikdonker.
Als hÿ klaar is gekomen
schakelt hÿ het lamplicht weer in
en staat als altÿd verbaasd over zÿ rÿke innerlÿk...