Tijdschrift van het Willems-Fonds. Jaargang 9

[p. 76]

Boekbeoordeelingen.

Albert Verwey: Jacoba van Beieren (W. Versluys, Amsterdam).

Geschreven door een uit het geslacht der tachtigers, door een man wiens kunst steeds nieuwe botten en bloemen geeft, is dit drama - dat uit zijn aard historisch is - al is het ver van, als een diamant, uit een stuk gebeeld, een schoon spel, waarin het statig ridderleven, het hoofdsche gebaar der geharnaste edellieden en 't ridderlijke der stijve edelvrouwen wordt weergegeven. Dit drama is een reeks schilderijen, die allen op zich-zelf leven.

Spijts scenische fouten, die maken dat het spel moeilijk kan worden opgevoerd, is Jacoba van Beieren rijk aan verrukkelijke tafereelen. Zoo b.v. hoe schoon zijn deze verzen: van Borselen's antwoord aan Jacoba:

‘Voor meer dan goud, voor 't vriendlijk woord breng ik
Eerbiedge hulde, en de uur zij als een bloem,
Die door den adem van mijn dankbaarheid
Met zoetren wierook al de lucht doorgeur.
Mijn doode vogel bracht me uw levend woord
En wat doods droefheid was werd levens vreugd,
En 'k prees 't verlies, gebaat door grootre winst.’

En die prachtige liedjes van de hofjuffer Beerte; zij zingt van de liefde, luistert:

Mijn lief heeft geen tafel,
Geen bed en geen bank.
Zijn kap hangt in rafel,
Zijn baard is te lank.

[p. 77]

 

Zijn mantel vuilgrauwe

 

Toont menigen lap,

 

Tasch draagt hij en krauwe

 

En bedelnap.

Maar als 'k aan hem denk is 't niet anders, en meer

Dan mijn lief dien ik zie, dan mijn lief dien 'k begeer.’

Om het nu in een paar woorden te zeggen: Jacoba van Beieren is een interessant spel.

Ad. Herckenrath.

E. Hubinon. - L'Ecole primaire ou Guide pédagogique absolument pratique. Brussel, J. Lebègue et C^ie.

Wat in elke les moet ontwikkeld worden, zegt de schrijver, is niet alleen het waarnemingsvermogen, het oordeel, het redeneervermogen, het geheugen, de taal, de wil, het hart, maar al de goede of nuttige neigingen van het kind. De les moet al de vezels van het wezen hebben geraakt of gewekt.

Met het oog daarop stelt hij een programma op, voorbereid voor elk schooljaar en elk jaargetijde, programma dat de beroepsneigingen in 't oog houdt en de gezondheidsleer en de natuurlijke wetenschappen, en de esthetische zoowel als de practische vorming. Ik wijs b.v. op den ‘cours de politesse’, den ‘cours d'éducation civique’, en de verdeeling voor lezen en letterkundige ontleding, geheugenoefening, enz., die tot de beste gedeelten van het boek behooren.

Dat ik het overal heelemaal eens ben met den schrijver mag ik niet zeggen. Ik ben het niet b.v. met sommige punten van den ‘cours d'histoire’, waar van den lageren en 't eerste jaar van den middelbaren graad te veel wordt verwacht; niet met ‘glanures’ 49 en 55, in

[p. 78]

welk laatste nummer er wordt beweerd dat, in plaats van te zeggen: ‘We zullen als opstel een' avond in het huisgezin beschrijven’, men beter zou vragen: ‘Welk opstel zouden we heden kunnen maken?’ ‘Men zal heel zeker vijf of zes onderwerpen krijgen, die men in enkele woorden zal schetsen en waaronder men een' avond in het huisgezin kiezen zal.’ Maar als 't gewenschte onderwerp nu niet tot die vijf of zes opgegeven behoort? En is dàt het middel ‘om den geest te doen zweven boven de omstandigheden van den dag en boven de lichamelijke zorgen en bekommernissen?’

P.A.

Onze Huisdieren. Hun instinkt en verstand. Hoe men ze fokt, verzorgt en gebruikt tot nut, voordeel en vermaak van iedereen. Op geheel nieuwe wijze behandeld onder leiding van Gos. de Voogt. Met medewerking van de voornaamste fokkers, dierenliefhebbers, sportsmen, veeartsen, enz. In 12 afl. van 32 blz. met meer dan 750 afbeeld., direct naar fotografieën, en 13 gekleurde platen. Prijs per afl. 0.90 fr. - De Ned. Boekhandel, Antwerpen en Gent, 1904.

Dit werk mag een vervolg heeten op De levende Dieren der wereld, dat, zooals eenieder weet, een overgrooten bijval heeft gevonden: ook de uitvoering zal geheel gelijk zijn, op hetzelfde formaat en kunstdrukpapier en met dezelfde weelde van platen.

Wie stelt geen belang in onze goede vrienden, de huisdieren? Wie leert niet gaarne de verschillende rassen kennen, met hun eigenaardige vormen, zeden en gewoonten? Hoevelen zijn er niet, die er voordeel bij vinden te weten, hoe men onze huisdieren fokt en verzorgt, hoe men

[p. 79]

ze opleidt tot 's menschen nut en vermaak? Achtereenvolgens zullen behandeld worden de hond, de kat, het paard, de ezel en de muilezel, het schaap en de geit, de kip en de eend, de gans en de kalkoen, de duif, de volièrevogels, het konijn, enz.

Onze Huisdieren zullen tevens een nuttig werk en een prachtwerk vormen. Een groot aantal afbeeldingen zijn fotografieën naar het levend model, die ons de dieren voorstellen in hun dagelijksch bedrijf, - echte portretten dus vol levendigheid en onvervalschte natuur. We houden ons dan ook overtuigd dat het werk veel koopers zal vinden.

A.D.C.