Tijdschrift van het Willems-Fonds. Jaargang 9

[p. 19]

Lied.

Een lied orgelt in m'n harte.
_**_*
't ls stille, buiten. Langs m'n open raam, valt,
gelend, 'n straal naar binnen op m'n naakte kamerwanden...

Welk is toch in m'n hart dit wondre liedje,
gespeeld op 'n wondre rietje,
klinglend,
tinglend,
van heilige smart, van liefde?...
_**_*
O! windrig wordt het buiten: zal 't
de zonne wezen, zegepralend over de landen?...

In golven-klots gudsen in m'n kele klanken,
wijd-wilde, diep-droeve klanken,
lang-snokkend,
bang-klokkend
van woesten drang naar liefde...
_**_*
't Wordt stille weder, buiten... het knalt
van vreugdekreten, van jolig klappen in handen...

Stillen vrede lispen wondre, zoete zangen,
stillen vrede en stil verlangen,
tinglend,
klinglend,
lispen zangen heiliger liefde...
_**_*
M'n hart is stil bij 't orglend liedje...