Boekbeoordeeling.
Lenteleven, door Stijn Streuvels. Maldeghem, drukkerij Victor De Lille, 1899. - 12de Boekdeel der Duimpjesuitgave.
Eerst een woordje over de uitgaaf zelve. Den naam vinden we niet gelukkig, omdat het woord Duimpje, hoe weinig ook, toch altijd eene ongunstige beteekenis heeft, althans aan iets kinderachtigs doet denken. Voor 't overige heeft de uitgever de boeken der Tauchnitz- en der Guldenseditie tot model gekozen, behalve dat de prijs 2,60 frank bedraagt.
Lenteleven bevat dertien nummers, namelijk dertien kortere of uitgebreidere schetsen en portretten van de natuur, de menschen en het leven op den buiten. Het zijn paneeltjes en schilderijen, deze vluchtig gedoodverfd, gene afgewerkt met geduld en zorg. Het verhalend gedeelte springt veel minder in 't oog.
Reeds bij de lezing van 't eerste stuk wordt men den schrijver van talent gewaar. Hij kent zijne personages in- en uitwendig en is in hunne dorpsche omgeving thuis even goed als zijzelven. Hij merkt nauwkeurig en geestig op, en door middel van enkele lijnen en kleurvlekken toovert hij vóor uwen bewonderenden blik een brok leven, dien ge dadelijk meevoelt. Vorm en stijl zijn eigenaardig en schitterend, kortom: uitstekend, en, hoewel beide gedurig aan Cremer herinneren, waarschijnlijk toch oorspronkelijk. Tegen de taal van den heer Streuvels hebben wij eene erge grief. Zijn boek is niet in 't Nederlandsch, maar in dialect geschreven, zoowel waar hijzelf, als waar anderen aan 't woord zijn. Zulke onberedeneerde moedwilligheid ten opzichte van ons lezend publiek valt ten zeerste af te keuren. Ons taalgebied is waarachtig al klein genoeg.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd