Tijdschrift van het Willems-Fonds. Jaargang 2

[p. 60]

Sterfgevallen.

Op 28 Maart laatst overleed te Elsene, in den ouderdom van 46 jaar, de heer Adolf van Driessche, doctor in de wijsbegeerte en letteren, Professor aan het Koninklijk Athenaeum te Elsene en aan de Normaalschool te Brussel. Hij was de eenige zoon van onzen bekenden Vlaamschen schrijver en strijder, Emmanuël Van Driessche

Van Driessche zoon was een overtuigd Vlaming, die grondig de Nederlandsche taal kende. Toen, na de uitvaardiging der nieuwe wet op het hooger middelbaar onderwijs in 1883, aan al de professors de vraag werd gesteld of zij zich in staat achtten hunne lessen te geven door middel van het Nederlandsch als voertaal, was hij de eenige aan het Athenaeum te Elsene, die deze vraag bevestigend beantwoordde.

Hij was tevens liefhebber van Vlaamsche muziek en gaf o.a. uit ‘Bonte Koe’ en ‘Er woont een vogel’ romancen op woorden van Antheunis. Professor Van Driessche was lid van het Willems-Fonds sinds zijne studiejaren.

_**_*

Den 25 Juni had te Gent de begraving plaats van den heer Jan Sielbo, stichter en bestuurlid der bekende maatschappij van liefdadigheid Zonder naam maar niet zonder hart en bestuurlid der Gentsche afdeeling van het Willems-Fonds sedert October 1873. Hij was 79 jaar oud.

Jan Sielbo had in vroeger jaren, toen ons Nederlandsch tooneel te Gent nog uitsluitend in handen der liefhebbers was, eene welverdiende faam als komiek verworven op de vertooningen van Broedermin en Taalijver.

Alwie hem voor een dertigtal jaren zag optreden in den Menschenhater en de Ajuinboer en in dergelijke blijspelen, zal zich herinneren hoe hij de lachspieren van het publiek in

[p. 61]

beweging bracht door zijn stil, gemoedelijk, onweerstaanbaar spel. Men lachte reeds, voordat hij iets had kunnen zeggen, zooals dit het geval is met zekere beroemde komieken der schouwburgen van Parijs.

Zijn leven lang wijdde Jan Sielbo al zijnen vrijen tijd aan de liefdadigheid en aan de Vlaamsche liberale belangen. Bescheiden en stil in al zijne handelingen, was hij een onvermoeid werker. Hij kende geene vijanden en telde niets dan vrienden.

In het sterfhuis werden de diensten, die hij op velerlei gebied heeft bewezen, welsprekend herdacht door den heer K. Verbessem, voorzitter der Zonder Naam, en door den heer Paul Fredericq, voorzitter der Gentscheafdeeling van het Willems-Fonds.

Een groote toeloop van vereerders woonde de begrafenis bij van onzen nederigen medeburger, die in veler harten eene ledige plaats laat.