Lijkverbranding.
De Roomsch-Katholieke Kerk verklaart zich tegen de lijkverbranding. Hare overleveringen, teksten, gewijde boeken zeggen uitdrukkelijk dat de stof de stof moet opslorpen en vernietigen.
De wetenschap predikt de lijkverbranding aan in naam van de algemeene gezondheid. Het vuur alleen vernietigt de mikroben.
Dat de R.K. kerk de lijkverbranding toeliet, bewijst de Geschiedenis der Melaatschen, der ‘Laserschen’.
In een opstel verschenen in het Bulletin de la Société d' art et d'histoire du diocèse de Liège (1895) en geschreven door den geestelijke J. Ceysens lees ik bl. 206:
‘En cas de mort, c’était encore au doyen à célébrer les funérailles (des lépreux). On avait soin, quand c’était possible, de faire porter le cercueil par des lépreux. Le cadavre n'entrait pas à l'église; le plus souvent, on le brûlait sur le cimetière et on enterrait les cendres dans un coin réservé aux lépreux.’
Dus werd het verbranden van de bacillen der melaatschheid toegelaten, omdat men wist dat deze afgrijselijke ziekte besmettelijk was.
De hedendaagsche wetenschap vraagt 't zelfde voor de even gevaarlijke bacillen van de andere ziekten.
C. Huysmans.