Splinters.
Men heeft het als eene grieve tegen onzen liberalen tijd ingebragt, en het als een uitvloeisel van bekrompenheid en vooroordeel uit de hoogte afgekeurd, dat door velen vaak meer gevraagd wordt wie er spreekt, dan wat hij zegt. Wat doet het er toe, uit wiens mond de waarheid gehoord wordt, al ware het ook uit den mond der kinderen, of diergenen, die we hier slechts, naar het bekende spreekwoord, aanduiden, niet noemen? Over het algemeen kunnen en moeten wij toestemmen, dat bij het ernstig zoeken naar waarheid en het betrachten van ware humaniteit elke stem gehoord mag, en getoetst moet worden. En toch bestaan er op den algemeenen regel gewis uitzonderingen, en sommige schoonklinkende bespiegelingen en verheven theoriën zullen in het afgetrokkene geheel anders beoordeeld moeten worden, dan wanneer ze beschouwd worden in rapport tot de opgewonden en hartstogtelijke Utopisten, die er misschien een of ander zijdelingsch doel mede verbinden, dat geenszins op de algemeene hulde zou moogen rekenen.
Woorden dienen niet altijd om gedachten kenbaar te maken. Cromwell bezigde ze dikwijls als water, om er zijne gedachten in te verdrinken, die hij niet altijd even gaarne tot gemeengoed van allen maakte; Talleyrand soms als een mantel, om zijne gedachten voor de buitenlucht te beveiligen, en ze niet door iedereen te laten aangrijpen.
Onder de prijsvragen, wier uitschrijving, als er namelijk eene beantwoording op volgt, haar nut zou kunnen hebben, behoort welligt deze: Waarom willen menigen zich liever in gezelschap, dan in hun huis vervelen? - Zou misschien het woord: vervelen zelf, een frequentatieve vorm van velen, hier eenig licht kunnen geven?
Auteursrechtvrij
