De Tijdspiegel. Jaargang 9
(1852)– [tijdschrift] Tijdspiegel, De– Auteursrechtvrij
[pagina 156]
| |
Een Hollandsch woord, naar aanleiding van een Hollandsch (?) woord.Ik heb een ongunstig oordeel uitgebracht over den Prins - verguisd heb ik hem nimmer. Gij hebt hem nooit verguisd!... dien gij ‘den schrandren’ roemt,
Maar in denzelfden aâm ‘het hoofd des opstands’ noemt,
‘Door Gerardts hand, op last zijns souvereins, doorschoten.’Ga naar voetnoot1)
Als lag in dat verband der woorden niet besloten,
Dat schranderheid hier list, verraad en snoodheid hiet
Van 't hart, dat 's moorders hand, met volle regt, doorschiet. -
Gij hebt hem nooit verguisd!... die (zonder moedwil zeker!)
Hem brandmerkt met één woord als pligt- en trouwverbreker,Ga naar voetnoot2)
Waardoor 't bedachtloos volk tot haten wordt gestemd,
Schoon de aanklagt niets bewijst; uw Woord noch reden klemt,
Die... maar zulk flaauw geschrijf geen eer der wederlegging!
Genoeg, het Hollandsch oor verstaat den zin dier zegging
Loyola's school ontleend, (vlijm van fluweel omboord,)
Doch: - eerbied voor de Taal! noem dát geen Hollandsch woord! -
a. beeloo.
|
|