Over den wankelenden grond J. Decroos
(Naar het Duitsch van Frida Schanz)
Op moerassige voorjaarsweiden
Bloeien nu bloemen lichtend bont.
Laten we zacht en behoedzaam schrijden
Over den wanklenden grond.
Goed is 't luchtig en licht te glijden;
Heugnissen mede bloeien bont.
Dáárin ook zinkt hij die forsch wil schrijden
Diep in den drassigen grond.
Slechts aan 't oppervlak bloeit verblijden,
't Licht maar van boven lachend bont.
Laten we luchtig en vluchtig schrijden
Over den wanklenden grond.
(Nagedicht naar aanleiding van den 75en verjaardag der dichteres den 16n April 1934. Uit: Neue deutsche Lyrik. Verlag: Velhagen und Klasing, Bielefeld und Leipzig.)