De Tijdstroom. Jaargang 4

[p. 50]

Drie meisjes en haar kout   J. Decroos

(naar het Italiaansch)

Waar welig gras vol bonte bloemen bengelde
zat om een bron in een beloken weide
een trits lieftall'ge meisjes; elk vermeide
zich in 't verhalen van heur minne en strengelde
rondom heur hoofd, dat lieflijkheid verengelde,
een groenen loovertwijg die schaduw spreidde
op 't gouden haar terwijl een windje beide
bevall'ge kleuren door elkander mengelde.
Toen, na een poos, vroeg de eene heur vriendinnen
(ik hoorde 't): ‘Ach, hier toeven waar' wel hachelijk
zoo hier opeens nu onze vrijers kwamen?’
Doch de andren riepen uit: ‘Waar zijn uw zinnen?
Onze eigen minnaars vreezen waar' belachelijk,
wie haar geluk ontvluchtte moest zich schamen!’