De Tijdstroom. Jaargang 2

[p. 343]

Gottfried Hasenkamp
Duiven tussen Dom en Residenz

Zoals van sneeuwtoppen in licht zijn de veeren der duiven wit;
in zwermen hoeden zij vreêvol het plein.
Als zij schuin wegzweven - de vlerken in de zon, -
zijn zij verloofd met het licht dat de Vrede brengt.
Feestelik varen zij op, heenwaaiend door de arkaden
en kronen zusterlik uw beeld, Ewig Onbevlekte!

Zo sierlik keren zij in zwermen weer
en dopen tot een dronk de snavel in de bron
die ewig stijgt en valt
en met kristallen dauw de duivenvlucht besproeit.
Dan rijst voor uwe ogen plots een wit-gevleugeld beeld
dat op een golf van licht het nieuwe Leven brengt.

Heldre dag! nu wij ons ewiglik herboren weten
en als een duivenvlucht verbroedren met het Licht.
Vogels van Vrede, gij zijt de genade die zweeft naar het Beeld
zoals de Heer, op vleugelen, de Levenden naar boven draagt.
Want midden deze warme dag, besproeit de Heilige Geest
met springende watersieraden hun gevleugelde vlucht.

(vrij naar het duits door P.G. Buckinx).