De Tijdstroom. Jaargang 2

[p. 311]

Vier-regel-verzen   Wim Witkam

de zwarten eren hem als godenzoon
dien eens de blanken stieten uit hun midden;
hij laat zich nu als eer niet meer verbidden
het leven snijdt hij af met koel gehoon.

mistnevels hebben de morgenzon omwonden
met hun grauwe, koude weefselsfeer;
het leven, eerst zo helder, neemt een ommekeer
naar de lichtloze dag: het voelt zich wreed geschonden.

het zilver stroomt de wolken uit
en maakt de lege wegen lichter,
de bossen huiveren in dichter
beplanting minder. 't lied is uit.

die mij het licht geschonden heeft van mijne ogen
hem vloek ik dag en nacht en sterven zal ik
niet eer mijn wraak zijn leven komt te schennen
en dit verdort onder mijn spottend mededogen.