De Tijdstroom. Jaargang 2

[p. 112]

Humanitas   Toon van Eremo

(Vrije bewerking naar het Duits van Iwan Goll).

De lange karavaan van ons verlangen
vindt niet de oaze vol schaduw en nimfen
Liefde verzengt ons

Smartvogels

vreten immervoort ons hart uit.

Ach! wij weten van koele waters en winden

overal kan het EDEN zijn.

Maar wij stappen, wij stappen steeds voort in verlangen.
Ergens: een mens springt DOOR het venster

om een STER te snappen

en sterft er voor;

iemand zoekt in PANOPTIEK

zijn broze droom en lieft hem -

Een vuurland brandt ons allen in het dorst-doorzengde hart.

Ach!

Vloten Nijl en Niagara

over ons heen

steeds dorstiger schreiend trok immer voort

immer voort

de lange

lange

verlangenskaravaan der mensheid.