Tiecelijn. Jaargang 6

[p. 41]

Reynaerdiefje

Van bij de start van Tiecelijn staat de vulgarisatie van de Reynaertmaterie hoog in het vaandel. Tiecelijn poogt steeds om wetenschappelijke, populariserende, informerende, anekdotische en ludieke artikels rond de figuur van Reynaert aan een zeer verscheiden publiek aan te bieden. Tiecelijn vindt na vijf jaar zijn weg naar de universiteitsbibliotheek én naar de dorpsbibliotheek (ook al is dat laatste erg moeilijk omdat steeds een reeks verantwoordelijken hun zegen moeten geven...). Zoals reeds vroeger aangekondigd heeft de redactie beslist om de vijf voorbije jaargangen te bloemlezen in een boek dat tevens een hulde is aan onze betreurde redacteur Herman Heyse en dat door de ‘v.z.w. Tiecelijn-Reynaert’ wordt uitgegeven. Door middel van een aanzienlijke sponsoring is het mogelijk dit boek aan te bieden aan een prijs die nauwelijks hoger ligt dan de aanmaakkosten. Het boek zal op de zaterdag vóór Pinksteren (29 mei 1993) worden voorgesteld te Stekene, het geboortedorp van Herman Heyse en het dorp waar de gronden van de vroegere Boudelo-abdij liggen. Bij die gelegenheid wordt tevens een geheel herziene druk van Het land van Reynaert (opnieuw 2000 exemplaren) voorgesteld.

Beide boeken bieden tal van mogelijkheden om liefhebbers te boeien voor de middeleeuwen in het algemeen en voor de Reynaertstof in het bijzonder. De bedoeling is tevens verschillende cultuurdomeinen, o.a. de literatuur, de geschiedenis en het toerisme met elkaar in verband te brengen. Het gaat hier niet om gescheiden grootheden, het betreft geïntegreerde deelgebieden van de cultuur, wat men soms de extra-toegevoegde waarde noemt. Hier is geen sprake van chauvinisme, zoals men wel eens hoort beweren, wel van liefde voor het vakgebied en zorg voor dingen die dreigen verloren te gaan. Het doet ons deugd dat het Davidsfonds in een tweede druk investeert, maar bijvoorbeeld ook dat in de nieuwe Taalboeket 5 (Wolters/Leuven) het boek wordt aangeprezen naar aanleiding van de lessen middeleeuwse literatuur.

Het doet de redactie van Tiecelijn nog meer deugd vele brieven te ontvangen en op veel steun en medewerking te kunnen rekenen van verstokte en toevallige lezers. Tot nu toe werden meer dan vijftien abonnees steunend lid van het tijdschrift. Wij publiceren graag hun namen in het volgende nummer.

Het is ook prettig te constateren dat - meer dan enige jaren geleden - hier en daar Reynaertinitiatieven worden genomen, en niet alleen in het Waasland. Ook vanuit universitaire hoek komt belangstelling om de route te rijden. We zijn echter niet altijd even gelukkig... Terwijl de beloofde bewegwijzering van de Reynaertauto- en fietsroute definitief mag vergeten worden, stippelde men in het Waasland drie (en het worden er vijf) fietsroutes uit, die weliswaar de naam dragen van een dier uit het Reynaertverhaal maar met het verhaal weinig of niets te maken hebben. Wanneer men toch op een Reynaerdelijke plaats komt, valt men terug op de ‘oude waarheden’. Zo wordt Daknam opnieuw de hofplaats van Nobel. Men had er beter Het land van Reynaert op nagekeken.

[p. 42]

In dit tweede nummer van jaargang zes staat de Roman de Renart in het hoofdartikel centraal. Katrien Standaert studeerde in 1992 af als licentiate Romaanse filologie (K.U.L.) en presenteert haar gegevens in verkorte vorm. Het thema van de oorlog tussen vos en wolf is zowat de drijfveer van de meeste Reynaertverhalen en ligt mede aan de basis van Van den vos Reynaerde.

Het portret van een vossejager is van Marcellijn Dewulf, de vader van onze huistekenaar Ivo. Meteen wordt hier de reeks van Wase vossejagers zo goed als afgesloten. Na broeder Aloïs, Jozef de Wilde, André Stoop, Anton van Wilderode, Maurice Nonneman, Herman Heyse en de niet-Waaslander Jozef Goossenaerts, is een groot deel van de Wase vossejagers die de Reynaert bestudeerden in beeld gebracht. Zij hebben de verdienste gehad de jacht open te hebben gehouden op momenten dat er vanuit universitaire hoek weinig belangstelling was, de Reynaertmaterie in het onderwijsmilieu te hebben geïntroduceerd, belangrijke collecties te hebben aangelegd en jongeren te hebben gestimuleerd. En hoewel af en toe door enkelen van hen te weinig nuancering, relativering en wetenschappelijke exactheid aan de dag werd gelegd, wordt nog te weinig toegegeven hoe zij anderen (we denken onder andere aan Wytze Gs Hellinga en Leopold Peeters) hebben geïnspireerd en beïnvloed. Deze portretten werden niet opgenomen in de nieuwe bloemlezing omdat zij reeds gebundeld werden in de door de Tiecelijn-redactie mee opgestelde tentoonstellingscatalogus die in september 1992 door het stadsbestuur van Sint-Niklaas werd uitgegeven (L. DE BACKER en R. VAN DAELE, Reinaerttentoonstelling van 11 tot 27 september 1992). Deze lijvige brochure is ondertussen uitgeput. Toch is de lijst van Wase vossejagers nog niet volledig: er zijn nog vele creatieve Wase kunstenaars, stof genoeg voor nog vele portretten. In ons volgende nummer trekken we echter naar Duitsland. Van Bert Peleman vindt u een kort portret van 30 jaar ‘Orde van de Vossestaart’ te Rupelmonde.

Daarnaast zijn er de traditionele rubrieken zoals de ex-libris-kroniek, enkele boekbesprekingen (het nieuwe nummer van Reinardus, de vierde druk van Felix Timmermans' satire Boudewijn en een opnieuw een nieuwe literatuurgeschiedenis), een overzicht van de recente Reynaertpublikaties, een aanvulling op de bibliografie van J. Goossens, de aankondigingen en mededelingen en een overzicht van voorbije Reynaertmanifestaties (Reynaerttoneel en -ballet) in Reynaert op pad. De Reynaertkrantenrubriek werd verschoven naar het volgend nummer. Opnieuw zijn wij er niet in geslaagd de vooropgestelde 32 pagina's te halen.

Tot slot verwijzen wij nog even naar het Pinksterweekend. Hoe dat er precies zal uitzien, verneemt U binnenin dit nummer. U vindt op het gekleurde inlegblad ook een inschrijvingsstrookje voor het weekend en de beide Reynaertboeken. Wie de wandelingen tijdens het Pinksterweekend (zaterdag-zondag) wil meemaken, moet snel reageren. Het aantal plaatsen is beperkt. Wie een uitnodiging voor de voorstelling van de beide boeken en voor de eerste Herman Heyse-lezing wil ontvangen, kan ons dat eveneens melden (redactieadres, Pr. Karelstraat 15/2 te 9100 Sint-Niklaas).

[Rik VAN DAELE]