Thirsis Minnewit. Deel 2, editie Weduwe Gysbert de Groot

[p. 125]

Wevers Deuntje

Stem: Als't Begint

1.
Ik quam lest by een Wedevrouw
- Myn reden wilt aanmerken ⁺ -
't Was om te Weven op 't getouw,
Want ik had zin in 't werken
Voor mijn enkel tijd-verdrijf,
Zonder mijn borst te sterken. ⁺

2.
Hoort hoe ik met 't Bazinneke voer,
Soo netjes en zoo ryntjes: ⁺
Terwijl dat ik mijn Ketting ⁺ schoer ⁺
Speelt dese met haar hantjes
Al gedurig toerlejoer ⁺
Met de tweede Bobyntjes. ⁺

3.
Doen ik myn werk stak in 't riet, ⁺
Sy heeft het wel bekeeken.
Sy zey: ‘Mijn knecht, en mist dog niet,
Want gy sou draatjes breken
En daar sou dan komen van
Alle de losse steken.’

4.
Ik antwoorden myn Bazinnekens praat:
‘Het werke sal myn rouwen.’ ⁺
Zy nam de la ⁺ - gy weet wel wat -
En zy ging selver touwe: ⁺

+ ‘Luister naar wat ik te zeggen heb.’

+ ‘Zonder hartversterking.’ Bedoeld is misschien: ‘zonder opscheppen.’

+ ‘Reintjes.’

+ Bron: Kettine

+ ‘Mijn schering opzette.’

+ Quasi-frans: ‘tralala.’

+ ‘De tweede klosjes": de precies betekenis is mij niet duidelijk. Waarschijnlijk is de tekst dubbelzinnig.

+ Riet::Elk der stiften of tanden in den weefkam of het weefblad, waartusschen de kettingdraden staan en welke de door middel van de schietspoel tusschen den ketting ingeschoten inslagdraden vangen en aanschuiven (onderling aanzetten) en daarmede aan de verbinding dichtheid en gelijkvormigheid geven. Aldus geheeten, omdat zij voorheen van riet werden vervaardigd (WNT).

+ ‘Dan zal ik spijt hebben van mijn werk.’

+ De la: De slag waarmee de inslagdraden worden aangeschoven (WNT).

+ ‘Weven,’ dubbelzinnig.

[p. 126]

 

Myn Bazinneke spant de kroon

 

Boven alle vrouwen. ⁺

 

 

 

5.

 

't Bazinneke hiel myn in den Riem: ⁺

 

In stee van loon te geven,

 

Zy gaf myn een slappe-priem, ⁺

 

De drommel ⁺ mogt soo weven!

 

En ik kom op dat getou

 

Niet meer van myn leven.

 

 

 

6.

 

Het Bazinneke hiel myn in de Riem,

 

Sy meende my soo te quellen.

 

Ik zey: ‘Bazin, myn stuk is af’, ⁺

 

Wat dunkt u van die grille:

 

‘Ja,’ zey zy, ‘mijn lieve knegt,

 

Ik sal u een ander stellen.’ ⁺

+ Een - hier uiteraard ironisch gebruikte - traditionele formulering uit het loflied op de geliefde.

+ Ze hield hem in de riemen: ‘aan het werk.’ Het beeld is dat van een traditioneel handweefgetouw, waarbij de wever de kam overeind houdt via riemen om zijn schouders.

+ Uiteraard dubbelzinnig.

+ ‘De duivel.’

+ Het stuk stof dat hij moest weven.

+ ‘Ik zal u een nieuw stuk opzetten.’