De tempel der zanggodinnen


Gezang Vois: Courante zimple. NOoit blonk dees stroomgodin zoo klaar, Als op haar zoom twee Lieven in gevaar, Door zoet gevry, en liefdens twist ery, De vliet vermederde, van haar geschry. Ha! Minne God, uw zoete brandt, Hoe dat se blaakt, een eider watertant, Na uwen dis, wen gy tot wedermin Een Minnaar schenkt het hart van zyn Godin, De zon zwigt voor het lonkend oog, Van deze Maagt, zy trost des hemels boog, Daar Venus en Diaan en Febus praalt, Zy is de bron, waar dat de min uit straalt. Wat Juffren hart, en blaakt dan niet, Als zy 't beweent gezicht haar's Minnaars ziet,
[pagina 56]
Zag venus hem, zy daalde uit haar troon, En koos hem in de plaas van haar Adoon. Wat ramp houdt deze twee van een? Heeft Juno haar geklag en naar gesteen Noch niet gehoort, dat zy door Echt niet bint, Die beide zyn gewondt door venus kint.