Waare afbeelding van den vermaarden Heer Quinquenpoix.
Kom uit, kom uit: het regent nu dukaten.
Riep elk, op markt en straten.
Komt man en wyf, komt vaardig klein en groot:
Houd op uw hoedt en schoot.
Die galm sloeg voort, met duizent dertelheden,
In ryken, landen, steden.
Diogenes verscheen op dit getier,
En vroeg: wat volk is hier?
'k Zoek menschen, maar toen zag hy een vertoning
Als van een 's vorsten kroning;
Heer QUINQUENPOIX. in volle majesteit,
Een trotse kroon van ydle paauweveren,
Met distels t' zyner eeren.
Zyn Wapenschilt, gevoèrt door Hovaardy,
Toont sierlyk aan zyn zy.
Hoe Ikarus, in 't vliegen onervaren,
Stort plotslyk in de baren.
De raaf en uil vertonen recht om hoog
Zyn spreuk voor yders oog.
Zyn knaap zal voorts dubbloenen distileren,
Van MISSISIP, en bobbels klein en groot,
Van 't duiveltje, tot nieuwe vlam verstrekken
Voor grote en kleine gekken.
De Satir eerst zo bly van aart
Vloekt, schorpion, uw staart:
Maar d'ander, als een zwelgbalg op zyn verken
Berooit, zyn klagt laat merken.
De razerny en wanhoop in 't verschiet
Nu zy haar hoop en geldt en beste panden
Als 't droge strooi zien branden,
Waar door de pan en rooster aan den want
Doch d'ezel bulkt, nu zo veel wyze hoofden
't Geval te veel geloofden.
De Filosoof toen hy 't bekeken hadt,
Kroop, lachend, in zyn vadt.
|
|