Het Taelverbond. Jaargang 5(1849)– [tijdschrift] Taelverbond. Letterkundig Tydschrift, Het– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 565] [p. 565] Aen de basterdvlamingen. Door Ad. Bernaert. Neen! Neêrland staat zijn taal niet af! Wien God een neèrlandsch harte gaf, En zuiver Neêrlandsch bloed in de adren, Dat bruist voor de eer van 't vaderland, Die zal dit erfgrond van zijn vadren Waarderen als een heilig pand. Spadaw. Neen basterdtelgen! 'k min u niet! Ik tel u voor geen broeders Die de inspraek snood en laf versmaedt Van uwe vlaemsche moeders! O lage zielen, gy, die kondt Uw moedertael vertreden, En spotten met uw vaderland Met vadren aerd en zeden! Die u zoo diep verlagen kondt, Zoo verre kondt verbastren, Dat gy der vadren heldenmoed Bezwaddren dorst en lastren! Die eigen grootheid, eer en roem Lafhertig kondt verdringen, Om uitheemsche eer en zwier en pracht In vreemde tael te zingen; [pagina 566] [p. 566] Gy grimlacht, ja! als wy de daên En vadren grootheid roemen; Gy grimt als wy met edlen trots Onz' groote mannen noemen! Wy weten 't; Breydel waer geen held, Geen staetsman, Artevelde; Neen, 't waer niet groot, dacht elk als gy Wat men van hen ons meldde! Neen, 't waer niet groot dat voorgeslacht Dat 't spaensch geweld deed wyken! Neen, 't waer niet groot, dat volk, voor wien De Gal zyn vlag moest stryken! Men waer niet fier op andren die Op België luister spreidden! Het ware grooter Belgenland; Zoo ze ons aen banden leidden!! Verblinden! die slechts pronken wilt In vreemden tooi en kluister, En die niet weet dat op uw grond Een toekomst daegt vol luister! Neen - 'k wil hen voor myn broeders niet Die snoode basterdtelgen By wie het niets zegt in 't gemoed: Te wezen vlaemsche Belgen! Ja, 'k weiger hun de broederhand Die eigen tael verachten, Die slechts genot en vreugd en heil Van 's vreemden rot verwachten! [pagina 567] [p. 567] Maer hy die vry het vlaemsche bloed Voelt in zyn adren vloeijen Maer hy, wie 't hert voor tael en land Nog krachtvol steeds voelt gloeijen! Die by het grootsche voorgeslacht Nog eer en roem kan vinden, Dien reik ik graeg de broederhand, Dien tel ik by myn vrinden! Evergem, Maert 1850. Vorige Volgende