Het Taelverbond. Jaargang 5

Liefdedeuntjens.
Door G.J. Dodd.

I.

Bosschen, dalen, stroomen, weiden,
Groenend land, lazuren lucht
Houden wreed ons afgescheiden,
Hooren slechts ons mingezucht.

Doch geen bergen, doch geen stroomen,
Hoe verheven, hoe verwoed,
Kunnen de gedachten toomen,
Die my toovren aen heur voet.

II.

Ach ware ik eens een vlinder
'k Vloog over berg en dal,
Naer d'engel myner droomen,
Naer myner zielen al.

[p. 422]

 

Ach! ware ik eens een vlinder!....

 

Maer, neen!.... ik mogt, als hy,

 

Myn meisjen eens vergeten

 

Voor bloemenkozery.

III.

Krachtig is 't buldren des donders in 't woud
Wen hy verwoed er zyn toonen ontvouwt.

Goddelyk zacht is de stem der natuer
Lisplend door 't loover in 't scheemeringsuer.

Krachtiger doch, en met teerderen gloed,
Nadert de stemme der min het gemoed.

Buldren en lispelen schenken eens vreê,
Liefde is voor eeuwig ons vreugd of ons wee.

Brussel, July 1849.