Het Taelverbond. Jaargang 3



[pagina 502]
Aen Selinde. Als de koesterende zon Ryst aen de oostertransen, Als zy over beek en bron Schiet haer heldre glansen; Als het aedlaersjong ontstygt Aen der rotsen kloven, En de moeder angstig hygt, En 't verzelt naer boven; Als in 't digt bebladerd woud, 't Koor van Filomelen, Hymnen der Natuer vertrouwt, Die het harte streelen; Als op 't golvend stroomkristal, 't Zwaentje zich laet wiegelen, En men d'eik van 't kleene dal, In den stroom ziet spiegelen: Dan (o zoete zaligheid!) Dan, o myn beminde, Wensch ik, dat ge een leger spreidt, Onder 't groen der linde, Dat gy, in myn arm gekneld, Aen myn borst gezonken, My nog eens uw liefde meldt, Van verrukking dronken! dezelfde. Juny 1842.