Van Aaf tot z
Perfectionisme
Ik lees veel interviews met beroemde mensen, en één ding valt mij daar altijd in op: ze zeggen altijd over zichzelf dat ze perfectionistisch zijn.
Hans Klok is perfectionistisch, Robert De Niro, Ferry Doedens, societyvrouw Tamara Elbaz, Evangeline Lilly, Audrey Tautou, Loes Luca (als ze één zin verkeerd zegt in een stuk is ze daar nog drie dagen mee bezig), Eva Van Der Gucht, en Maria Kraakman is zó perfectionistisch ‘dat het bijna niet menselijk meer is’.
Pittig.
Van alle eigenschappen die alle beroemdheden over zichzelf kunnen uitkiezen om over te vertellen in interviews, komt perfectionisme altijd bovendrijven. Ik denk dat ik weet waarom het zo is.
Kijk, als je als beroemdheid wordt geïnterviewd, is dat als een sollicitatiegesprek. Het is de bedoeling dat je op een subtiele manier een fantastisch beeld van jezelf schetst, maar er komt altijd een moment waarop de interviewer, of de werkgever bij wie je solliciteert, wil weten wat je slechte kanten zijn.
Op die vraag moet je handig antwoord geven, namelijk door te vertellen over slechte eigenschappen die ook als fantastisch geïnterpreteerd kunnen worden. Dus dan zeg je in een sollicitatiegesprek: ‘Ik vind het moeilijk om “nee” te zeggen.’ Ha, denkt de werkgever, iemand die we kunnen uitbuiten! En als je een beroemdheid bent, pas je dezelfde techniek toe. Je gaat niet vertellen dat je een diep-jaloers wezen bent, of dat je gek bent op leedvermaak. Nee, je moet een slechte eigenschap onthullen die tegelijkertijd duidt op genialiteit, doorzettingsvermogen, een werkethos van hier tot ginder.
Perfectionisme!
Perfectionisme is ook vaak een smoes om dingen juist slecht te doen. Zie deze passage uit een interview met BN-koppel Charly Luske en Tanja Jess op de site van Libelle. ‘Zijn jullie romantisch?’, wil Libelle weten. Charly vertelt: ‘Ik ben niet zo romantisch als Tanja verdient. Het probleem is dat ik heel perfectionistisch ben. Dan wil ik iets heel uitbundigs voor haar doen, maar moet het wel helemaal kloppen. Als er dan ook maar íéts fout gaat, denk ik: ach laat maar. En kom ik met een lullig bosje tulpen thuis.’
Dit is interessant. Hij komt met een lullig bosje tulpen thuis omdat hij een perfectionist is.
De enige artiest over wie ik ooit las dat ze juist geen perfectionist was, is de Amerikaanse zangeres Ani DiFranco. ‘Ik ben het tegenovergestelde van een perfectionist’, vertelde zij. ‘Ik pak het liefst een gitaar, plug 'm in en roep dan dat ik klaar ben om op te nemen.’
Dit, lieve getergde perfectionistische artiesten, lijkt mij toch de aard van de ware kunstenaar.
AAF BRANDT CORSTIUS
Auteursrechtelijk beschermd