Voorstander
Docenten zullen het beamen: wat vooral jongens op proefwerk- en tentamen-vellen krabbelen, is niet om aan te zien en meestal nauwelijks te ontcijferen. Daardoor zijn leraren veel te lang bezig met nakijken. Ook om een andere reden is het jammer dat het schoonschrijven zo wordt verwaarloosd. Een tekst in een ritmisch, regelmatig handschrift is een lust voor het oog, en geeft extra informatie over het karakter van de schrijver en de nauwgezetheid waarmee hij het onderwerp behandelt.
En denk nu niet dat er alleen in dat ouderwetse onderwijs nog situaties voorkomen waarin handgeschreven stukken vereist worden. Hoeveel ‘geeltjes’ worden er niet dagelijks geschreven die uiterst urgente boodschappen op deurposten, spiegels en ijskastdeuren overbrengen? Maar ook valt te denken aan teksten in een wat grotere letter, zoals op spandoeken. Verder zie je weleens berichten waarbij letters afzonderlijk in 48-punts-grootte op een A4'tje afgedrukt zijn en dan aan elkaar geplakt (of met wasknijpers opgehangen), maar ideaal is dat niet; een duidelijke reeks handgeschreven letters was dan een uitkomst geweest. En net zoals er altijd omstandigheden zijn waarin je zonder rekenmachientje iets moet uitrekenen, is het soms ook noodzakelijk dat je leesbaar kunt schrijven met een pen.
Traditioneel werd van een sollicitant geëist dat hij zijn sollicitatiebrief met de hand schreef, en dat hij dat netjes deed. Het verdient aanbeveling om die traditie weer in te voeren. Dan wordt het sollicitanten meteen wat moeilijker gemaakt om van die pasklare standaardbrieven van sollicitatiecursussen in te sturen - een nieuwe frauduleuze praktijk waarmee werkgevers begrijpelijkerwijs weinig gelukkig zijn.
Auteursrechtelijk beschermd
