Onze Taal. Jaargang 74

[p. 213]

Home of kuit
Informele aanhef in zakelijke e-mails?
Frank Jansen

Er zijn taalkwesties waarover heel verschillend kan worden gedacht. Taalkundige Frank Jansen behandelt iedere maand zo'n kwestie, en nodigt iedereen uit te reageren.

Waar zakenbrieven gewoonlijk geachte als aanhef hebben en hoogachtend als afsluiting, beginnen zakelijke e-mails vaak met beste en eindigen ze met groeten. Is dat goed?

Voor:

Hoe hoorde het ook alweer, destijds bij brieven? Moest je bij zakelijke contacten - zeker als je iemand voor het eerst schreef - je brief niet beginnen met ‘Geachte heer’ of ‘Geachte mevrouw’? De bijbehorende afsluiting was dan ‘Hoogachtend’, gevolgd door een handtekening. Blij dat we overgeschakeld zijn op e-mail, want daar hoeft die overbodige franje niet. Direct tot de zaak komen, daar draait het om bij alle vormen van modern communiceren. Bovendien is geachte ouderwets. Wie ‘acht’ er nog iemand? Mensen worden tegenwoordig ‘gewaardeerd’.

Kortom, als ik een e-mail stuur aan een onbekende, bijvoorbeeld als ik een offerte aanvraag bij ene Dirk.Boer@etc, dan zet ik er ‘Beste Dirk’ boven, en ‘Met vriendelijke groet, Frank’ onder. Zo gauw we dan een paar mails gewisseld hebben, wordt dat al snel ‘Ha’ of ‘Hoi’ - eerst nog even met, en dan zonder voornaam erachter. Ik onderteken bij voorkeur met ‘GvF’ en heb medelijden met Dirk omdat die zo'n afkorting niet gebruiken kan. Ik voel me niet alleen prettiger bij deze informele conventies, ze maken de communicatie ook sneller en daar gaat het toch in de eerste plaats om.

Tegen:

Net komt er een mail binnen van, even kijken hoor, ‘H.g., Piepie’, dat zal dus wel een mevrouw zijn. Ze dient een voorstel in voor een samenwerkingsverband met onze letterenfaculteit. ‘Beste Frank’ staat erboven. Ik krijg net zo'n gevoel als ik heb bij mensen die me bij een eerste ontmoeting zoenen. Ik ken Piepie niet, en zij mij ook niet. Maar weet ik dat wel zeker? Misschien ben ik haar vergeten. Vervelend. Ik voel me ook gemanipuleerd. Het lijkt alsof Piepie via deze opgedrongen vertrouwelijkheid de kans zo klein mogelijk wil maken dat ik haar bericht niet beantwoord. En als ik toch reageer, wat is dan Piepies volgende stap? ‘Hoi’ en ‘Doedoei’? Piepie ontneemt ons de mogelijkheid geleidelijk informeler te worden.

Traditionele briefconventies zijn niet achterhaald, maar geven de geadresseerde juist onontbeerlijke informatie over de opvattingen die de afzender heeft over de aard van het contact. Bovendien maken de conventies het voor beide partijen mogelijk om te beslissen op welke voet ze het contact voortzetten. Daarom zijn bij e-mail precies dezelfde conventies gepast als bij brieven.

Wat vindt u ervan? Mogen de aanhef en afsluiting informeel zijn in een zakelijke e-mail?

Geef voor 22 augustus uw mening op onze website: www.onzetaal.nl/homofkuit. Of stuur een briefkaart met ‘Zakelijke e-mail moet formeel’ of ‘Zakelijke e-mail mag informeel’ naar de redactie van Onze Taal, Raamweg 1a, 2596 HL Den Haag. In de volgende aflevering de uitslag.

Uitslag vorige stemming

Onder de titel ‘Terug naar school?’ publiceert het dagblad Metro geregeld slecht gestelde lezersbrieven. Is het een goed idee om zulke brieven in de krant aan de schandpaal te nagelen? Ja, menen 407 stemmers (76,9%). Nee, vindt een duidelijke minderheid van 122 stemmers (23,1%). Maar bij deze kwestie voel ik de behoefte om de minderheid een beetje groter te maken door kleur te bekennen. Ja, ik zou een hartstochtelijke nee-stemmer geweest zijn: om morele en (vanuit het gezichtspunt van een krantenmaker) opportunistische redenen.

De argumenten van de internetstemmers waren dit keer iets minder interessant, vooral omdat de afwijzers, geheel tegen de stemverhouding in, de meerderheid vormen. Tamelijk vaak ondersteunen die afwijzers hun mening met het argument dat het taalgebruik van Metro ook niet vlekkeloos is. Een onjuist argument. De modder op uws naasten kleed wast het uwe immers niet schoon.