Strabrechtse Heide
Aan deze voorbeelden is ook al te zien hoezeer de vertalingen dienstbaar zijn aan het origineel. Het metrum is overal volkomen intact gelaten (de teksten laten zich geweldig meebrullen), en ook de klanken en het rijm worden met respect bejegend. In veel gevallen is er ook tamelijk letterlijk en woord voor woord vertaald. ‘I Am the Walrus’ werd gewoon ‘Ik ben de walrus’, ‘From Me to You’ ‘Van mij aan jou’, ‘A Day in the Life’ ‘Een dag in het leven’, ‘Wait’ ‘Wacht’, en bij ‘I'm Down’ bleef vertaling zelfs bijna achterwege: ‘Ik ben down’.
Maar geregeld gaat het flink wat verder, bijvoorbeeld als er in het origineel wordt verwezen naar iets on-Nederlands. Wij hebben geen Strawberry Fields (dat is trouwens een echte plek in het Liverpool van John Lennons jeugd, zo blijkt uit het uitvoerige begeleidende commentaar), maar wél de Strabrechtse Heide, in Brabant. ‘Strawberry Fields Forever’ werd dus ‘Strabrechtse Heide daar kom ik’:
Kom ik neem je mee naar de rand van de Strabrechtse Hei
Alles is schijn, en niets om van versteld te staan
Strabrechtse Heide daar kom ik.
(Let me take you down, 'cos I'm going to Strawberry Fields
Nothing is real, and nothing to get hung about.
Strawberry Fields forever.)
The Beatles in Nederland, 6 juni 1964.
Foto: Spaarnestad fotoarchief
Evenzo werd ‘Hey Jude’ ‘Hé Joop’ en ‘Maggie Mae’ ‘Tante Mien’. Aan ‘The Continuing Story of Bungalow Bill’ werd ook gesleuteld, en omdat die titel in de tekst zelf verder niet voorkomt, konden daar gerust wat meer lettergrepen voor worden genomen: ‘De voortdurende avonturen van de Schijnheilige Bernhard, Prins der Nederlanden’. Ook Sergeant Pepper kreeg een Nederlandse tegenvoeter; ‘Sgt Pepper's Lonely Hearts Club Band’ heet hier behoorlijk virtuoos ‘Captain Iglo's Zeemanszangzaadkoor’.