Terugkomen op/van
C. Kostelijk - Heiloo
In de herziene Schrijfwijzer van J. Renkema (1989) wordt geadviseerd een goed woordenboek te raadplegen als men aarzelt over het gebruik van een voorzetsel. Beschikt men alleen over Koenen, dan wordt men bij het raadplegen van dit standaardwerk niet veel wijzer over de keuze terugkomen op/van, want die keuze is er volgens Koenen niet: terugkomen van bestaat niet meer! Bij terugkomen leest men namelijk: ‘er nogmaals over beginnen te spreken: op iets ~; laten varen: op een belofte, toezegging ~: verklaren deze niet gestand te zullen doen.’
Gelukkig geeft Renkema zelf bij terugkomen op/van het verschil aan.
Op blz. 132 schrijft hij:
- | ‘Hij is teruggekomen op zijn besluit. (Hij houdt zich er weer mee bezig.) |
- | Hij is teruggekomen van zijn besluit. (Hij heeft ervan afgezien.)’ |
Ik schat dat ongeveer de helft van de redacteuren bij radio en televisie dit verschil in acht neemt, maar daarbij nogal eens in de war raakt en het weer verandert als een minister of kamerlid het verschil zelf niet goed toepast, wat herhaalde malen gebeurt.
Is het van belang dit verschil te handhaven en in ere te herstellen? Zeer zeker. Alles wat tot een snel begrip van de juiste situatie kan bijdragen, moet worden aangegrepen. Je wilt precies weten of er over een besluit nog gepraat wordt of dat het van de baan is. Het in acht nemen van dit verschil is bovendien een houvast voor degenen die geen krant lezen of het politieke bedrijf niet op de voet volgen.