‘Man’-lijk en ‘vrouw’-lijk: een eenvoudige oplossing?
Teveel zit de Nederlandse taalgebruiker bij het hanteren van persoonlijke voornaamwoorden in de knoop. Toch lijkt het mogelijk tot een regel te komen, een soort van een ezelsbruggetje. Nu zou men kunnen stellen dat dat er al is door simpelweg te zien of een woord in het Frans mannelijk of vrouwelijk is. Dat is dan wel mogelijk voor diegenen, die die taal nog machtig zijn, maar helaas, er wordt steeds minder Frans onderwezen. Vandaar hierna een oplossing, die veel meer ‘puur natuur’ is en ongetwijfeld zal aanspreken: Men moet namelijk in geval van twijfel het probleem letterlijk naar geslacht beoordelen. Tot nu toe zeggen wij dat de regering haar toezeggingen moet waarmaken. Eerlijker is te zeggen, dat onze regering zijn toezegging moet waarmaken. Per slot van rekening zitten er in die regering een veel groter aantal mannen dan vrouwen. Zodoende lossen wij dit probleempje democratisch op.
Andere voorbeelden: In onze Marine kent men Harer Majesteits schepen. Een dergelijk schip kreeg met haar bemanning een opdracht. Nu mag de Koninklijke Marine wel de Marva hebben, een oorlogsschip is nog altijd een pure mannensamenleving. Vandaar: zijn bemanning. Men spreekt over de redactie en haar activiteiten. Fraai, maar als die redactie in meerderheid uit mannen bestaat of uit vrouwen zou men respectievelijk zijn of haar moeten kunnen gebruiken!
Nog een woord over vrouwelijke woorden, zoals organisatie. Weinigen is de vrouwelijkheid van dit soort woorden bekend. Dan is het ook hierbij beter puur naar geslacht te kijken. Het staat wat merkwaardig over de voetbalorganisatie te spreken, die haar leden tot betere resultaten aanspoort, wanneer die leden alleen maar bestaan uit potige, sterke mannen. Wellicht voelen zij zich met deze regel meer op hun gemak en komen daardoor tot meer doelpunten.
H.J.E. van der Kop, 's-Gravenhage.