Frangelico
Het lezenswaardig artikel van de hand van C. Kostelijk (Onze Taal, juni/juli 1972) is voorzien van een naschrift, waarin de roman ‘Kalverstraat’ van Bernard Canter ter sprake wordt gebracht.
Ik moge U er op wijzen dat ook in een andere roman een winkelwoord wordt behandeld; in de roman ‘De Koets’ van Herman de Man, staat op de blzz. 471 en 472 te lezen:
‘'t Is om te lachen, maar zelfs toen ze samen eens zaten te overleggen, dat ze eigenlijk een apart geheimwoord voor de inkooplettering moesten hebben, want de winkelmeisjes worden anders te gaar, als je inkoop en verkoop uit hetzelfde woord merkt.... draaide het uit op de schilderkunst. De woorden volharding, wildervank, valkenburg, waren al zoo algemeen bekend, Treesje wou nu eens iets heel anders. Vader had Uhlenstock, óók tien van elkaar verschillende letters, maar zoo'n woord achterhaal je zoo gauw niet. En Arend stelde spontaan voor: Fr. Angelico. Dat was een Italiaansch schilder van heel vroeger, vertelde hij Treesje. Eigenlijk Fra Angelico, maar dan waren het elf letters en twee a's. Aldus besloten ze; hun geheimwoord voor den inkoop werd: Frangelico.’
M.C. Peters, Oss