Graag en astublieft
Er zijn situaties waarin je zowel (dat is niet hetzelfde als: even goed) ‘astublieft’ kunt zeggen als ‘graag’. B.v. als antwoord op ‘Wil je een kopje thee?’ of ‘Zal ik die mijnheer maar opbellen?’ In deftig sprekende kringen heeft tegenwoordig ‘graag’ duidelijk de voorkeur. Dat opent de weg naar de hyperkorrektheid. Hieronder verstaat men, dat een van de regels die het verschil tussen dialekt en algemene taal of tussen klein-burgerlijk en aristokratisch taaleigen kenmerken, wordt toegepast waar het niet moet. (Bekende voorbeelden: vakansje, vaktor, bioschoop.) Een kras bewijs hoorde ik uit de mond van een pathetisch bedelende dame in de radio: ‘...en schrijft u dan graag op het girostrookje: voor het fonds....’.
Nee juffrouw, u kunt mij niet gebieden iets graag te doen.
Z.