Spaanse peper
Als reeds geruime tijd in het buitenland wonende Nederlander vraag en krijg ik vrij regelmatig Nederlandse tijdschriften en dagbladen toegezonden, waarvoor ik altijd erg dankbaar ben, want ondanks mijn, ons Nederlanders eigen zijnde, polyglottische neigingen, ben ik mijn moedertaal in alle opzichten trouw gebleven, speciaal ten opzichte van de zuiverheid ervan. Tot mijn niet geringe verbazing en ontsteltenis echter konstateer ik, vooral in de laatste jaren, dat Nederlands verduiveld moeilijk wordt in Nederland zèlf, nota bene! Duitse en Engelse advertenties (meestal van Nederlanders!) worden nl. in onze dagbladen opgenomen als ware het de gewoonste zaak ter wereld. En dan zwijg ik nog van al die afschuwelijke, half Engelse, half (slecht) Nederlandse advertenties voor ‘Sales-promotor’, ‘Allround-business-man’, ‘Management-secretary’, ‘Cost-estimators’, ‘Sales-engineer.’ Genoemde lieden moeten dan natuurlijk wel Engels, Duits, Frans en liefst ook nog Spaans in woord en geschrift (!) beheersen; Nederlands wordt kennelijk niet eens vereist, als men Nederlander is dan kent men toch automatisch Nederlands.... Om advertenties te kunnen lezen, moet men tegenwoordig evenwel minstens H.B.S. ‘A’ hebben. Laatst vroeg iemand mij hier wat voor taal men nu eigenlijk in Nederland spreekt. Ik vroeg: ‘Waarom?’. Hij antwoordde: ‘Ik ben er geweest, iedereen spreekt er Engels en Duits door elkaar, hebben jullie geen eigen taal?’ Het schaamrood kleurde mijn kaken.... Gaat dit Teutoonse en Albionse gedoe niet een beetje te ver? Typisch is het wel, dat de klassieke en overschone Franse taal bijna niet nageaapt wordt; te moeilijk voor het veralbionde Nederland?
A.S. - Madrid.
Auteursrechtelijk beschermd