Spelling van heel vreemde namen
De kwestie Ghana-Gana, Thailand-Tailand e.d. is onlangs enige malen in ons blad ter sprake gebracht. De redactie van een grote Nederlandse encyclopedie houdt zich in dezen aan de volgende regels.
1. Bij namen die in het betrokken land worden geschreven in Latijns schrift, geldt de schrijfwijze zoals die in dat land officieel is. Dus als in Ghana ons schrift wordt gebruikt, dan moet de naam van het land worden geschreven zoals die in de ‘Staatscourant’ van dat land staat. Heet bijvoorbeeld een Afrikaanse president volgens zijn eigen handtekening ‘Sekou Touré’, dan blijft dat zo. Daarom Soekarno en Sumatra.
2. Is in een land een ander schrift dan het onze in gebruik, dan worden de namen fonetisch getranscribeerd. Russische namen volgens de oude Van Wijk-spelling. Voor Chinese namen is in overleg met het Sinologische Instituut te Leiden een aparte Nederlandse spellinglijst opgesteld.
3. Voor zeer ongewone namen kan gebruik gemaakt worden van de fonetische transcriptie in de zg. Lippingcot, een boek van Amerikaanse oorsprong, dat het grootste geografische vademecum ter wereld is (kosten ca. f 400, -) en bovendien zeer betrouwbaar.
4. In twijfelgevallen moet men allerlei instituten en specialisten inschakelen.
Auteursrechtelijk beschermd