Onze Taal. Jaargang 29

U vraagt

weer eens iets over die nu bijna officiële drs. Is iemand een ec. drs. of een drs. ec.? □ Wij hebben in de Staatsalmanak gekeken omdat daarin 's lands meeste drs., en voorkomen. Resultaat: geen eenheid te vinden. ‘Landbouw’ geeft o.a. een ec. drs., een soc. geogr. drs. ‘O.K. en W.’ geeft o.a. een litt. drs., een econ. drs., een drs. soc. en pol. wet. Onze vraag: leest men ‘Nederlands’ (dus economisch doctorandus) of ‘Latijn’ (dus litterarum doctorandus)? Onze raad: schrijf bij drs. niet het vak, bij dr. gebeurt het evenmin; wil men toch zijn bedrevenheid in de ec., litt., geogr., med., theol., phil., soc. en pol. doen uitkomen, dan achter de drs. gelijk men dit (een doodenkele keer) wel achter de dr. doet. □ Petroleum, klemtoon op o, uitspraak ee-um. Linoleum, klemtoon op o, uitspraak ee-um. Daar we de onbeklemtoonde lettergreep beginnend met de 1 zeer verzwakken, laten we zoiets horen als ‘iejum’. Mensen die petroleum een verkeerde klemtoon geven (achter de 1 dus), zeggen duidelijk een ee. Men vergelijke de uitspraak van het Krommeniese handelsmerk: marmoleum (een samenstelling van marmer + linoleum), waarin de lettergreep die met de 1 begint, wel de klemtoon krijgt: marmolee-um, of -jum. □ Laten we maar allemaal toegeven dat we -jum zeggen, want dat ee-um is in Nederlandse monden heel moeilijk. □ Een advertentie van rouwbeklag van een Duitse firma voor hun overleden Nederlandse vertegenwoordiger, geplaatst in een Nederlandse krant, behoort o.i. in het Nederlands te worden opgesteld en niet in het Duits. □ Aanhoren: geen vaste grond onder de voeten. Men hoort het lied aan of men aanhoort het lied? In ieder geval dunkt het ons te zijn: het is niet om aan te horen en zijn afkomst is hem aan te horen. □ Geprezen zij de vindingrijkheid van een onzer rechtskundige lezers. Wij hadden ons geschaamd over: wij hopen u gaarne te begroeten, omdat men niet gaarne kan hopen. Dat is zo, zegt hij, maar je kunt wel iemand gaarne begroeten en dat mag je vurig verlangen. Achteraf is pas beoordeelbaar of de wens in vervulling is gegaan. □ Een deuvel is een ‘houten pin waarmede planken van den bodem van een vat aaneen worden bevestigd’. Het woord wordt ook (sinds lang) gebruikt als het metalen pinnen betreft. □ Neen, volgens de kenners van het werk van Thorbecke, heeft de grote man nooit gezegd dat kunst geen regeringszaak is. Hij zei, zeggen ze,: ‘Ik zal niet zeggen dat ik er geen belang in stel, maar het is geen zaak van de regering. De regering is geen oordelaar van wetenschap en kunst’. □ Wij blijven hardnekkig niets kwaads zien in als antwoord op. ook al komen er vijftig regels daarna in de brief met vijftig antwoorden. Voor ons gevoel is als antwoord op, evenals: in antwoord op, naar aanleiding van, met referte aan enz. een geijkte verbinding aan het begin van een brief, een zakelijke brief dan. □ Een geijkt einde is ‘Hoogachtend’. Met een hoofdletter. Tracht de laatste zin te eindigen met een punt en snij onverbiddelijk zakelijk alle franje af: inmiddels verblijven wij, inmiddels tekenen wij. □ Een geijkte eindwens van het jaar is: moge het u goed gaan in het komende jaar. Wij wensen het u... en ons zelf niet het minst... (en niet: niet in het minst). □ Ten overige (wij durven haast niet meer overigens te zeggen, nu iemand daarover zo kwaad is geworden): denk aan het wijze commissiewoord: ‘Men vermijde de aanvoegende wijs’.