Vaste lijnen
(J.A.) De ouderen (alleen zij?) hebben geleerd ‘groter dan’. Er was dus een goede uitdrukking en er was geen behoefte aan een betere. Door minder belangstelling waren er veel die ‘groter als’ zeiden of ook wel schreven. Nu mag het allebei. Wie beslist dat? Onze Taal?
Mijn melkboer zegt ‘dat is van zijn, de stoel sting, mijn pet legt op tafel enz.’ Wordt dit ook goedgekeurd? Zo niet, waarom het één wel en het ander niet? Waarom zoekt Onze Taal niet naar vaste lijnen.
Zijn de verschillende mogelijkheden in de Woordenlijst ook niet een uitvloeisel van deze zwellende het-mag-allebei-houding? Sommige vreemde woorden mogen we op vier manieren spellen.
(Red.) Wij richten ons in het artikel van april voornamelijk tegen de vitters, tegen degenen die altijd gelijk moeten hebben en nooit willen toegeven dat een keuze tussen twee of meer vormen voor hetzelfde begrip een heel normaal taalverschijnsel is.
‘Zoeken naar vaste lijn’ is onze dagelijkse bezigheid, maar we blijven ons ervan bewust dat we moeten oppassen voor eigenwijsheid.
Een paar opmerkingen tot slot:
1. | Als is ouder dan dan. Zelf schrijven we dan. |
2. | Van zijn enz. is dialect, behoort niet tot het algemeen beschaafd. |
3. | De keuzevormen van de Woordenlijst hebben betrekking op de spelling. De Vries en Te Winkel had ook keuzevormen! Spelling is een vak op zichzelf. |