Buitenlandse plaatsnamen II
(Z.) Het voorstel van de heer B. in maart betekent in wezen een onnodige overbelasting van de medemensen door van hen te verlangen naast de eigen namen van de steden en landen ook nog de vernederlandste benamingen te onthouden en bij te houden.
New-York, dat dus volgens het voorstel beslist tot Nieuw-York zou moeten worden, zou men dan in deel X van de E.N.S.I.E. moeten plaatsen tussen Nieuw-Vossemeer en Nieuw-Zeeland, terwijl ik het toch veel liever zou willen zoeken onder de eigen naam of, als goed vaderlander, onder Nieuw-Amsterdam.
Het vertalen van eigennamen heeft altijd consequenties en buitenlanders, die onze steden een andere naam hebben gegeven kregen ook hun trekken thuis, want zij moeten The Hague, La Haye, El Haya, L'Aia enz. in onze registers zoeken onder Den Haag, Haag of 's-Gravenhage.
Wie zich de spellingsstrijd van voor de laatste oorlog herinnert, die weet misschien nog dat daarbij ook de Nederlandse plaatsnamen onder handen werden genomen en dan denk ik met schrik aan een passage uit de Utrechtse Courant van 5.2.38 waarin gezegd werd dat er plaatsnamen waren aan te wijzen die op 22 en 14 verschillende wijzen werden geschreven.
Al wil de geachte inzender het bij de buitenlandse benamingen vermoedelijk zo ver niet laten komen, dan is een verdubbeling van het aantal spellingen, bij de grote hoeveelheid plaatsnamen die voor het vernederlandsen in aanmerking komen, afschrikwekkend genoeg.
Om redenen van meer praktische aard richten zich mijn bezwaren in hoofdzaak tegen het feit, dat bij het vernederlandsen meestal de beginletters van de plaatsnamen worden gewijzigd waardoor dus het opzoeken in registers wordt bemoeilijkt.
Auteursrechtelijk beschermd