Onze Taal. Jaargang 25

Bewegen en over

(Mr. v. O.) Reeds jarenlang valt mij in de weerpraatjes vanwege het K.N.M.I. op, dat er gesproken wordt over

a.	een bepaalde luchtsoort, die zich bevindt ‘over’ een bepaald gebied (in plaats van ‘boven’);
b.	een front, of een frontensysteem, dat ‘beweegt’ naar een bepaalde windstreek (in plaats van ‘zich beweegt’).

[p. 8]

Toevallig kwam ik laatst in contact met een meteoroloog van het K.N.M.I., die mede verantwoordelijk is voor de inhoud van deze weerpraatjes, en ik verzuimde niet hem als mijn mening te kennen te geven dat met dit taalgebruik tegen het Nederlands gezondigd wordt. Ik heb hem van de gegrondheid van mijn bezwaren niet kunnen overtuigen. Wat het gebruik in deze zin van ‘over’ betreft, dit is m.i. zonder twijfel fout: het is overgenomen hetzij uit het Duits, hetzij uit het Engels. Met ‘bewegen’ ligt het wat moeilijker. Bewegen kan n.l. bij uitzondering (maar niet hier!) als overgankelijk werkwoord gebruikt worden, bijv. wanneer men met verbazing constateert dat iets dat men voor onbeweeglijk had gehouden, zich tòch blijkt te verplaatsen (‘hé, het beweegt!’). Iets daarentegen dat naar zijn aard beweeglijk is, beweegt zich. De aarde beweegt zich om de zon. (Red.) In ouder Nederlands komt ‘over’ in de bedoelde betekenis ook voor. Of hier van vreemde invloed sprake is, durven wij niet beslissen. Met die beperking geven we U gaarne gelijk.