Mekaar
Kortelings hadden wij het over het merkwaardige vlotte gebruik van ‘mekaar’ in Marnix Gijsens boek Joachim van Babylon. ‘We bogen naar mekaar toe, raakten amper mekaars vingertoppen.’ Een Antwerpenaar deelt ons mede, dat dit ‘mekaar’ in Vlaanderen het gewone woord is en dat ‘elkaar’ voor de Vlaming het stijve, typisch noordelijke woord is. Voor ons, Noorderlingen, is ‘elkaar’ heus niet zo stijf. Er zal wel geen Noordnederlandse schrijver te vinden zijn, die in een liefdesroman ‘op hoog niveau’ telkens ‘mekaar’ zou gebruiken.
Auteursrechtelijk beschermd