Hun
(L.R.) In Utrecht en omgeving hoort men dikwijls ‘hun’ in plaats van ‘zij’ (meervoud). Zelfs jongelui van de middelbare school doen daaraan mede. ‘Hun hebben hun werk af’; ‘Hun denken dat wel, maar wij doen dat anders.’ Is het U bekend of deze gewoonte ook elders bestaat? Wat is naar Uw mening de beste methode ter verbetering?
(Red.) Dit ‘hun’ komt in het westen van ons land evenveel voor, het enkelvoud ‘hem’ i.p.v. ‘hij’ ook. Men kan dit niet anders als minder beschaafde taal noemen. Een graad erger zijn ‘hullie’ en ‘zullie’. Voor degene, die de geschiedenis van de taal bestudeert, zijn het belangrijke vormen: in de laatste twee komt ‘lieden’ voor, men vergelijke ‘jullie’ dat wèl aanvaard is. De zeventiende-eeuwse volkstaal moet ‘hullie’ al gekend hebben, want het leeft nog voort in het Afrikaanse ‘hulle’ of ‘hul’. De beste methode ter verbetering voor de middelbare jongelui is een goede leraar Nederlands op school, die de moeite neemt zijn leerlingen telkens en telkens het juiste voor te houden, desnoods met het dreigement, dat men met ‘hun’ i.p.v. ‘zij’ in sommige kringen waarin men wellicht later zijn brood moet verdienen, niet voor ‘vol’ wordt aangezien. Dat klinkt wel hard, maar dat helpt. De kleren maken de man, maar de taal nog veel meer!