Aantekeningen tijdens het lezen
(v. H.B.) Waarom maakt men toch alles vrouwelijk? Vandaag lees ik in de krant: ‘Zonder Waterloo nu zo weergaloos groot te zien als zij vlak na de slag is bezongen en waarvoor zij geruime tijd daarna nog is gehouden, zal men...’. Een eind verder lees ik: ‘... dat de vlucht van de koning de Fransen er toe zou dwingen haar betrekkingen met...’. Wat is de bedoeling hiervan? O.T. heeft er ook al over geschreven, maar het schijnt niet veel te helpen. In dezelfde krant staat: ‘In Bonn was men door de verrassende betoging ten zeerste verrast.’ Een z.g. stunt? Maar is het niet wat... stuntelig?
Wat moet ik van het volgende raadsel maken, dat ik vond in ‘Revolutie der eenzamen’ van P.J.B., p. 133? Het gaat over Gandhi. ‘Satyagraha kent geen vrees, daarom vreest zij ook nooit zijn tegenstander te vertrouwen. Al heeft die hem twintig keer bedrogen, zo vertrouwt zij hem...’ In een ander boek vond ik de volgende prachtige uitdrukking: ‘... de G.A.O. (min of meer onze Algemene Rekenkamer) heeft geconstateerd, dat er te veel tussen snaar en strijkstok is blijven hangen.’ Ik heb moeite mij voor te stellen, wat deze muzikale journalist zich daarbij gedacht heeft.
(Red.) Als deze snaar geroerd wordt, komt onze ware aard naar boven: taalmeestertje spelen. Wij vrezen, dat er enigen die strijkstok toch wel muzikaal zullen vinden. Welnu, in dit geval is het slechts een maatstok waarmee maten koren, kalk enz. vlak gestreken worden, als ze gevuld zijn! Er is wel een snaartje aan los...
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd