Onze Taal. Jaargang 21

Omdat

de Redactie nog een plaatsje over had
En voor een luimig liedje een open oor had,
Kneep zij 'n oogje... nee, twee ogen dicht
En plaatste onderstaand gedicht(!)

Op de jaarvergadering van ‘Onze Taal’
In de Haagse Houtse vierde zaal
Is met geestdrift en met vuur
Gepleit om onze taal zuiver en puur
Zonder uitheemse woorden, zonder gebreken
Steeds te schrijven en te spreken.

Het Bestuur, dat met veel moeilijkheden had te strijden
Wist ‘Onze Taal’ veilig door 't jaar henen te leiden
De Voorzitter zwaaide zijn hamer met 'n zekere zwier
De Penningmeester vocht voor zijn kas met rap rapier
De Secretaris notuleerde bedachtzaam en bekwaam
Heel het Bestuur ging uit met lof en zonder blaam.

Men bestreed elkaar met ernst en met een lach
Stoute plannen kwamen voor den dag
Om onze taal, zo machtig en zo mooi,
Te ontdoen van alle vreemde tooi
Opdat kranten-, radio- en verdere dames, heren,
Hun moedertaal met zorg en liefde zouden hanteren.

En bij de rondvraag zat zo waar
Het ene lid het andere in het haar,
Maar al trokken ze eerst wat hard,
De haren werden spoedig weer ontward.
Want uit deez' botsing van gedachten
Bleek dat ze allebei hetzelfde dachten.

Toen de Voorzitter met een laatste hamerslag
Een einde maakte aan deez' vergad'ringdag
En men onderling, zoals dat gaat,
Nog even prettig wat had nagepraat,
Hoorde ik een echt Hollandse tong
Die zei in zuiver Hollands: ‘Well, so long!’