Japanner.
In de kranten vindt men tegenwoordig zoo goed als uitsluitend den vorm Japanner, die ‘Japannees’ vrijwel verdrongen schijnt te hebben. Is dat nu noodig? Een lid van onzen Raad merkte eens op: ‘Wij hebben een mooie historisch gegroeide verscheidenheid van uitgangen voor volksbenamingen, die het zonde en jammer zou zijn, te vervangen door het eentonige, eenvormige passepartout -er. Straks dan ook: Portugaller, Egypter en Amerikaner? Ik zie ook niet in, waarom wij met “Japanner” zouden beginnen’.
Laat ons een bemiddelingsvoorstel doen. Wie aan Japanner wil vasthouden, mag dat doen, maar verplicht zich dan ook van Chiner te spreken. Wie Chinees wil blijven zeggen, geeft den vorm Japanner op en spreekt voortaan van Japannees. Een redelijk voorstel, dunkt ons.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd