Pantoffel.
Een van die woorden, die men met slechts geringe wijziging weervindt in verschillende talen (Fransch: pantoufle, Duitsch: Pantoffel, Engelsch: pantofle, Italiaansch: pantofola), en waarbij men dus denkt aan een gemeenschappelijken oorsprong. En nu de eerste drie letters herinneren aan het Grieksche ‘panta’ en wij in het nieuw-Grieksch een samenstelling vinden ‘pantofellos’, d.i. ‘geheel kurk’, komen wij tot de onderstelling dat de eerste ‘pantoffel’ een soort van schoen was met een dikke kurken zool.
Laat ons dus nooit als Charivarius in de buurt is, spreken van: strandpantoffels, je weet wel, die moderne, met van die dikke kurken zolen, want dan zwaait er wat.