Onze Taal. Jaargang 6

Van de leden van onzen raad van deskundigen.

Eerbiedigst

- Een dagblad laat den Minister van Waterstaat - bij de opening van de brug over den Moerdijk (Moerdijksche brug, zegt de krant) - H.M. een- en andermaal ‘eerbiedigst’ uitnoodigen de symbolische daad te willen verrichten...

Een lid van onzen Raad geeft in overweging dien fraaien staart maar weg te laten en eenvoudig te zeggen ‘eerbiedig’. Dat is voor een Nederlander eerbiedig genoeg!

Mot-echt

- Een bekende chemische wasscherij adverteert dat zij alle haar ter reiniging gezonden artikelen op verzoek gratis ‘mot-echt’ maakt.

Wat beteekent dit ‘mot-echt’? Het is blijkbaar gevormd naar hd. ‘wasch-echt’. Bedoelt de wasscherij dat zij de artikelen tegen mot bestand maakt, laat zij dit dan zeggen. Of anders, als het begrip dan bepaald in één woord moet worden uitgedrukt, maar spreken van ‘motproef’ (in navolging van het Anglicisme ‘waterproef’).

Trawler

- Een lid van onzen Raad merkt op:

‘“Trawler” en “treiler” zijn etymologisch geheel verschillende woorden, maar ik heb het nog al een gelukkige vondst gevonden (van wien? van de spraakmakende gemeente?) om daarvoor “treiler” te bezigen. Is het een “verbastering” van trawler(?), of een gelukkige toevallige, door eenige overeenkomst ingegeven toepassing van een bestaand woord? Het zal nooit uit te maken zijn. Maar zeker is een “verhollandsching” van Engelsch “trawler” het visscherswoord “trolder” (b.v. te IJmuiden in gebruik). Als trawler “er uit moet”, en treiler te onjuist bevonden wordt, dan zou m.i. “trolder” moeten worden “ingevoerd”. “Korder” is eigenlijk het Nederlandsche woord; de trawl heet bij ons kor (korre), maar die woorden schijnen al lang door “trawl” en “trawler” vervangen.”’

Voorrangsweg

- Met betrekking tot de opmerking van een van onze leden in ons vorige nummer ten aanzien van dit woord, zegt een lid van onzen Raad: ‘“Voorrangsweg” zou men (zal men in de practijk misschien) verkorten tot vóórweg. Maar ook zonder dat is het een woord dat niet “verwerpelijk” is. Het woord “heirweg” zou wel aardig zijn. Het heeft alleen dit tegen, dat het alleen bij het schrijven en niet bij het spreken verschilt van “heerweg”, en een vorm als deze zal allicht in onzen “democratischen” tijd evenmin worden geduld als “he errijders” in “luxe-auto's.” P.C. Hooft spelde zelfs “hayr” om duidelijk te zijn als hij “leger” en niet “heer” bedoelde; dus “heer der hayrscharen.”’