Het Handelsblad en de taal.
Het is ons gebleken dat wij bij het overnemen van het stukje uit het Hbld. niet voldoende hebben laten uitkomen wat van ons was en wat van het dagblad. Welnu, van ons was het kopje (dat wij hierboven afdrukken) en de regel aan het slot, tusschen haakjes geplaatst; al het andere behoort tot het overgenomen artikel.
En waaróm wij het overnamen? Alleen maar omdat wij pijnlijk getroffen waren door den vorm er van. Het had anders gekund.
Niet om het taalvraagstuk zelf, dat het behandelt. Zeker, wij zeggen en blijven zeggen beter dan, meer dan. Maar wij opponeeren niet tegen den vorm met als; wij weten al te goed dat velen in ons land dezen vorm verkiezen. Hoe zouden wij mogen opponeeren nu wij, in ons eigen blad, hebben kunnen zien dat een gezaghebber op het stuk van de taal in één artikel vrijelijk als en dan dooreen gebruikt.
En als een lid van onzen Raad ons doet opmerken dat men ‘in bijna heel het Nederl. taalgebied zegt: meer as, met evenveel genoegen en recht als meer dan’ - dan aanvaarden wij dat, al zou het ons aanvankelijk misschien wat sterk uitgedrukt lijken.
Een soortgelijk verschijnsel hebben wij bij onze Oostelijke naburen kunnen opmerken. In onze jeugd spraken wij van: ebensogut wie, besser als; tegenwoordig hoort men bijna overal besser wie.
De tijden veranderen en met hen de taal. Of wij het prettig vinden of niet.