De Nieuwe Taalgids. Jaargang 67

1	De bui is afgedreven;	a	vr.	3	voeten
2	aan den gezonken horizont	b	m.	4
3	trekt weg het opgestapelde, de rond-	b		5
4	gewelfde wolken; over is gebleven	a		5
5	het blauw, het kille blauw, waaruit gebannen	c	vr.	5
6	een elke kreuk, blank en opnieuw gespannen.	c		5

7	En hier nog aan het vensterglas	d	m.	4
8	aan de bedroefde ruiten	e	vr.	3
9	beeft in wat nu weer buiten	e		3
10	van winderigs in opstand was	d		4
11	een druppel van den regen,	f	vr.	3
12	kleeft aangedrukt er tegen,	f		3
13	rilt in het kille licht ...	g	m.	3

14	en al de blinking en het vergezicht	g		5
15	van hemel en van aarde, akkerzwart,	h	m.	5
16	stralende waters, heggen, het verward	h		5
17	beweeg van menschen, die naar buiten komen,	i	vr.	5
18	ploegpaarden langs den weg, de oude boomen	i		5
19	voor huis en hof en over hen de glans	j	m.	5
20	der daggeboort, de diepe hemeltrans	j		5
21	met schitterzon, wereld en ruim heelal:	k	m.	5
22	het is bevat in dit klein trilkristal.	k		5

J.H. Leopold: Verzen. Rotterdam, 1913. blz. 90.

Bijlage bij het artikel op blz. 475.