Surinaamsche Almanak voor het Jaar 1913

Onderzoek naar vaderschap.

Verordening van 20 September 1911, tot het geven van waarborgen aan buiten huwelijk geboren kinderen, opdat hun het noodige voor hun onderhoud en hunne opvoeding niet worde onthouden.

Art. I. Het eerste lid van art. 340 van het Burgerlijk Wetboek wordt gelezen:

De regtsvordering tot inroeping van staat op grond van beweerd vaderschap wordt niet toegelaten.

Art. II. Artikel 341 van het Burgerlijk Wetboek ondergaat de navolgende wijzigingen:

Het eerste lid van dit artikel wordt gelezen;

De regtsvordering tot inroeping van staat op grond van be weerd moederschap wordt toegelaten.

Aet derde lid van dit artikel wordt vervangen door de twee volgende leden:

De bewijslevering is aan geen bepaald middel gebonden. Tegenbewijs is door alle middelen toegelaten. De beslissende eed kan niet worden opgedragen.

De getuigenverhooren en pleidooijen worden gehouden ter teregtzitting met gesloten deuren. De uitspraak geschiedt in het openbaar.

Art. III. Artikel 342 van het Burgerlijk Wetboek wordt gelezen:

De regtsvordering tot inroeping van staat op grond van beweerd vaderschap, bedoeld bij het tweede lid van art. 340, alsmede die tot inroeping van staat op grond van beweerd moederschap wordt niet toegelaten in de gevallen, in welke, volgens art. 336, de erkenning niet kan plaats hebben.

Art. IV Na art. 342 van het Burgerlijk Wetboek worden de navolgende artikelen ingevoegd, luidende:

Art. 342a. De vader van een natuurlijk kind, dat niet door hem erkend is, is verpligt, door een uitkeering, in het onderhoud en de opvoeding van het kind gedurende de minderjarigheid, te voorzien.

Vader wordt vermoed te zijn degene, die met de moeder gemeenschap heeft gehad tusschen den drie honderd en eersten

[p. 317]

en den honderd negen zeventigsten dag voorafgaande aan dien, waarop het kind is geboren.

De regtsvordering tot voorziening in het onderhoud en de opvoeding wordt afgewezen:

indien de verweerder bewijst, dat de moeder, binnen den in het voorgaand lid bedoelden termijn, met een of meer anderen gemeenschap heeft gehad, tenzij uit deze gemeenschap het kind onmogelijk kan zijn ontvangen; of, in het algemeen,

indien de regter in gemoede overtuigd is, dat de verweerder niet is de vader van het kind.

Art. 342b. De regtsvordering, in het voorgaande artikel bedoeld, wordt ingesteld bij het Hof van Justitie. Zij verjaart door verloop van vijf jaren, te rekenen van den dag der geboorte van het kind.

Het vonnis waarbij de vordering wordt toegewezen, houdt in eene veroordeelng tot betaling van het wekelijks, maandelijks, of driemaandelijks aan den voogd van het kind uit te keeren bedrag. Het Hof stelt daarbij zoo mogelijk de tot zekerheid der betaling noodige waarborgen vast. Het Hof kan echter, indien daartoe gronden zijn, tot uitkeering van eene som ineens veroordeelen.

Art. 342c. Het bedrag der uit te keeren gelden wordt bepaald naar de behoeften van het kind, het inkomen van den verweerder en het getal en de hoedanigheid dergenen, wier onderhoud volgens dit Wetboek ten laste van den verweerder komt.

Indien de verweerder bewijst, dat de voorziening in de kosten van onderhoud en opvoeding van een erkend kind door zijne ouders geheel of ten deele verzekerd is, wordt het bedrag der uit te keeren gelden dienovereenkomstig lager bepaald.

In geen geval echter wordt dit bedrag lager bepaald, dan de helft der overeenkomstig het eerste lid bepaalde kosten van opvoeding en onderhoud.

Er is geene bijdrage verschuldigd over den tijd, die op het oogenblik van het instellen der regtsvordering reeds meer dan vijf jaren is verstreken.

Afwijkende overeenkomsten zijn niet verbindend

Art. 342d. Op verzoek van het kind of den tot uitkeering verpligte en na verhoor of behoorlijke oproeping van dezen en van het kind of den voogd en den voogdijraad kan het Hof het bedrag der uitkeering, zooals dit door het Hof of in het geval van artikel 342k door den Kantonrechter is bepaald, wijzigen,

De wijziging moet zijn gegrond op de overweging, dat hetzij het inkomen van den tot uitkeering verpligte of de op hem rustende lasten, hetzij de behoefte van het kind aanmerkelijke verandering hebben ondergaan.

Art. 342e. Zoolang een natuurlijk kind, na de intrede zijner meerderjarigheid, tengevolge van licbamelijke of geestelijke ge-

[p. 318]

breken, buiten staat is in zijn eigen levensonderhoud te voorzien, blijft de verpligting tot uitkeering aan het kind na het einde zijner minderjarigheid doorloopen.

Art. 342f. Hij, die ingevolge art. 342a tot uitkeering is verpligt is tevens gehonden aan de moeder van het kind te vergoeden de kosten van hare bevalling en van haar onderhoud gedurende de eerste zes weken na hare bevalling door den regter naar billijkheid te begrooten met inachtneming van het plaatselijk gebruik

Deze verpligting bestaat ook, indien het kind niet levend ter wereld komt.

De vordering wordt ingesteld bij het Hof van Justitie.

Het vorderingsregt vervalt na verloop van een jaar te rekenen van den dag der bevalling.

Art. 342g. De bewijslevering, in de artikelen 342a en 342f bedoeld, is aan geen bepaald middel gebonden. Tegenbewijs is door alle middelen toegelaten, De beslissende eed kan niet worden opgedragen.

De getuigenverhooren en pleidooijen worden gehouden ter teregtzitting met gesloten deuren. De uitspraak geschiedt in het openbaar.

Art. 342h. Het kind wordt, bij gebruikmaking van het in de artt. 342a en 342d toegekende regt, vertegenwoordigd door eenen bijzonderen vertegenwoordiger. Deze wordt, op verzoek van den voogd of van den voogdijraad, doch in elk geval na verhoor van dezen laatste, en na verhoor of behoortijke oproeping van hem, wiens verpligting tot betaling in het verzoekschrift wordt gesteld, benoemd door den kantonregter van de woonplaats van het kind of, indien dit nog niet geboren is, van de moeder

De bijzondere vertegenwoordiger treedt vóór de geboorte van het kind niet in regte op.

Art. 342i. De moeder wordt, bij gebruikmaking van het in art. 342f toegekende regt, vertegenwoordigd door eenen bijzonderen vertegenwoordiger. Deze wordt, op verzoek van den voogdijraad en na verhoor of behoorlijke oproeping van hem, wiens verpligting tot betaling in het verzoekschrift wordt gesteld, benoemd door den kantonregter van de woonplaats van de moeder.

De bijzondere vertegenwoordiger treedt vóór de geboorte van het kind niet in regte op.

Art 342j. Indien de kantonregter de beweringen, waarop de aanspraken van de moeder of van het kind steunen, klaarblijkelijk ongegrond oordeel, of indien hem blijkt, dat voor de nakoming der in art. 342a bedoelde verpligting voldoende is gezorgd op eene wijze, waarmede ook de moeder genoegen neemt, wijst hij de benoeming van eenen bijzonderen vertegenwoordiger af.

[p. 319]

Indlen de kantonregter eenen bijzonderen vertegenwoordiger benoemt en hem blijkt, dat het kind of, In het geval van art. 342f, de moeder onvermogend is om proceskosten te dragen, kan hij tevens vergunning verleenen om kosteloos te procederen, De bepalingen der artikelen 811 en volgende van het Wetboek van Burgerlijke Regtsvordering vinden alsdan overeenkomstige toepassing met dien verstande, dat de aanwijzing van een praktizijn geschiedt door den president van het Hof van Justitie op vertoon der beschikking van den kantonregter.

Art. 342k. Indien degene wiens verpligting tot betaling wordt beweerd, bij het verhoor voor den kantonregter zijne verpligting heeft erkend en de toewijzing der ln art. 342a bedeelde vordering naar het oordeel van den kantonregter niet den geringsten twijfel lijdt, zal deze in zijne beschikking, houdende benoeming van den bijzonderen vertegenwoordiger, bij voorraad, de gelden kunnen bepalen, die voorloopig, na de bevalling, ten behoeve van het kind aan den voogdijraad moeten worden uitgekeerd.

Art. 342l. Indien in het geval van art. 342f degene wiens verpligting tot betaling wordt beweerd, bij het verhoor voor den kantoeregter zijne verplichting heeft erkend en het bestaan van diens verpligting naar het oordeel van den kantonregter niet den geringsten twijfel lijdt, zal deze de benoeming van eenen bijzonderen vertegenwoordiger achterwege kunnen laten en zelf de som kunnen bepalen, die, tot volledige voldoening van het aan de moeder ingevolge voormeld artikel toekomende, te haren behoeve aan den voogdijraad moet worden uitgekeerd.

Art. 342m. Tegen de beschikkingen van den kantonregter staat hooger beroep open; zij kunnen uitvoerbaar verklaard worden bij voorraad, niettegenstaande hooger beroep, met of zonder borgtogt.

Art. 342n. De beschikking des kantonregters, voor zoover eene voorloopige uitkeering is toegelegd vervalt:

1.	zoodra meer dan drie maanden zijn verloopen, nadat zij in kracht van gewijsde is gegaan, zonder dat de in art. 342a bedoelde vordering is ingesteld;
2.	zoodra over de in art. 342a bedoelde vordering uftspraak is gedaan.

Art. 342o. Indien degene wiens verpligting tot betaling wordt beweerd, bij het verhoor voor den kantonregter zijne verpligting heeft erkend en er enkel geschil over het bedrag der uitkeering bestaat, wordt met afwijking van het bepaalde bij het eerste lid van art. 342b, de regtsvordering ingesteld bij den kantonregter van de woonplaats van het kind.

Art. 342p. Bij niet geregelde voldoening van de vastgvstelde uitkeering krachtens de artt. 342a, 342d, 342f, 342k, 342l, of 342o is de voogdijraad bevoegd van het vonnls of de beschikking in afschrift mededeeling te doen aan den persoon, van wien de

[p. 320]

vader van het kind loon geniet. Die kennisgeving geschiedt schriftelijk en wordt door hem aan wien zij gerigt is voor ‘gezien’ geteekend, aan den voogdijraad teruggezonden. Bijaldien de kennisgeving niet binnen acht dagen na de verzending voor ‘gezien’ geteekend is terugontvangen, zal de voogdijraad haar herhalen bij deurwaardersexploit.

Door het voor ‘gezien’ teekenen of de veteekening der kennisgeving in het voorgaande lid bedoeld, is de persoon, tot wien deze gerigt werd, verpligt om, zoolang de voogdijraad dat mogt verlangen, tot kwijting en ten hoogste tot het bedrag van een dcrde gedeelte van hetgeen door hem als loon aan den tot uitkeering verpligte verschuldigd is, aan den voogdijraad de wekelijksche, maandelijksche of driemaandelijksche uitkeeringen of de som te voldoen, waartoe de tot uitkeering verpligte, krachtens de bij het voorgaand lid bedoelde bepalingen tegenover den voogd of tegenover de moeder is gehouden. De voogdijraad draagt alsdan zorg, dat de gelden overeenkomstig hunne bestemming worden besteed.

Uitbetalingen in strijd met bovenstaande voorschriften gedaan ontheffen den persoon in wiens dienst de tot uitkeering verpligte is, niet van de verpligting tot uitkeering aan den voogd of aan de moeder.

rt. 342q. De voogdijraad houdt de aan hem betaalde gel den onder zich, zoolang de uitspraak, ter voldoening waaraan zij zijn betaald, nog niet in kracht van gewijsde is gegaan, en draagt voorts zorg, dat zij overeenkomstig hunne bestemming worden besteed.

rt. V. In art. 1935 van het Burgerlijk Wetboek, zooals dit bij latere verordeningen is gewijzigd, wordt voor de woorden: ‘of bij’ het volgende ingevoegd:

of als bedoeid in art. 342a of art. 342f.

an dit artikel wordt een nieuw tweede lid toegevoegd, luidende:

Het regt om zich van het afleggen van getuigenis te verschoonen, komt in de gedingen, bedoeld in het eerste lid van dit artikel, den in art. 1930 onder 1 en 2 genoemden personen niet toe.

rt. VI. Deze verordening vindt geen toepassing ten aanzien van kinderen vóór den driehonderdsten dag na hare invoering geboren, tenzij zij geboren zijn uit eene gemeenschap, die nà hare invoering heeft plaats gehad.

Op gedingen, voor de invoering dezer verordening aangevangen, vinden het derde en het vierde lid van art. 341 en art. 1935 gelijk zij naar deze verordening gelezen worden geen toepassing

rt. VII. Deze verordening freedt in werking op een nader door den Gouverneur te bepalen tijdstip.