Surinaamsche Almanak voor het Jaar 1838

[p. 125]

Bijlagen.

[p. 127]

Bijlagen.
Wet

van den 13^den/16^den Mei, 1836, houdende eene interpretatie van, en ampliatie op Art. 7 der Publicatie van het voormalig Gemeente-Bestuur der Kolonie Suriname, d.d. 27 September, 1832.

IN NAAM DES KONINGS.

DE GOUVERNEUR-GENERAAL DER NEDERLANDSCHE WESTINDISCHE BEZITTINGEN.

Allen, die deze zullen zien of hooren lezen, Salut! doet te weten:

Naardemaal er eenige twijfel is ontstaan over den waren zin van het laatste gedeelte van Art. 7 der Publicatie van het voormalig Gemeente-Bestuur der Kolonie Suriname, d.d. 27 September, 1832; of namelijk de daarbij voor den tijd van vijf en twintig jaren verleende vrijstelling van Belasting voor de huizen en erven, waarvan al de gebouwen, zoowel pakhuizen als zijgebouwen, geheel van steen of klei

[p. 128]

worden opgetrokken, behoort te worden beperkt tot de in den jare 1832 afgebrande erven, of wel te worden uitgebreid tot alle andere aan Paramaribo gelegene erven, zonder onderscheid.

Zoo is het, dat Wij, willende dezen twijfel doen ophouden, en tevens eenige verbetering in deze Wetsbepaling maken, den Kolonialen Raad gehoord in deszelfs Vergadering van den 10^den Mei, 1836, hebben goedgevonden en verstaan, zoo als Wij goedvinden en verstaan bij deze:

Art. 1.

Het zevende Artikel der Publicatie van het voormalig Gemeente-Bestuur der Kolonie Suriname, d.d. 27 September, 1832, zoo als het thans is geredigeerd, wordt afgeschaft, en vervangen door de navolgende Wetsbepaling:

‘En wordt, ten einde de Eigenaren van de in den nacht van den 3^den op den 4^den September des jaars 1832 afgebrande huizen en gebouwen aan te moedigen, om die zoo spoedig doenlijk, door andere te doen vervangen, bij deze bepaald, dat voor alle gebouwen, welke door zoodanige Eigenaren, of wel door hunne regtvertreders zullen worden opgerigt, voor den tijd van zes jaren vrijdom zal worden verleend van de Belasting, bekend onder den naam van Belasting op de Huurwaarde of Taxe; terwijl voorts voor alle erven, waarop zoowel de hoofdwoning, als de pakhuizen en zijgebouwen geheel van steen of klei zullen worden opgetrokken, waar

[p. 129]

ter plaatse die erven ook aan Paramaribo mogen gelegen zijn, hetzij dat dezelve al dan niet door den brand van September, 1832 geleden hebben, wegens deze gebouwen eene gelijke vrijstelling wordt verleend voor den tijd van vijf en twintig jaren; zullende daarenboven, voor zooverre zoodanige erven met Erfpacht mogten zijn bezwaard, dezelve erven daarvan voor altijd zijn ontheven, te rekenen van het jaar, volgende op dat, waarop het erf weder in voege voorschreven is bebouwd geworden.’

En opdat niemand hiervan eenige onwetendheid voorwende, zal deze op de gebruikelijke wijze worden gepubliceerd, en in het Gouvernements-Blad geïnsereerd.

Aldus gearresteerd alhier aan Paramaribo, den 13^den Mei, 1836, het drieentwintigste jaar van Zijner Majesteits Regering.

E.L. van HEECKEREN.

Ter Ordonnantie van Zijne Excellentie,

De Adjunct-Gouvernements-Secretaris,

G.S. de VEER.

Gepubliceerd aan Paramaribo, den 16^den Mei, 1836.

De Adjunct-Gouvernements-Secretaris,

G.S. de VEER.