| |
| |
| |
[1971, nummer 10]
[Inhoud]
Enkele ideeën over euthanasie, p. 1019
Euthanasie is een begrip met een dubbele bodem, net als ‘vooruitgang’. De praktisering ervan kan redelijk zijn (stervensverkorting), het kan goed zijn (psychische stervensbegeleiding), het kan hypocriet zijn (de ontluisteringsindicatie), het kan simpele moord zijn (bv. op ‘Lebensunwerte’). Euthanasie wordt hier geplaatst tegen een sociale achtergrond van een toename van aanvaarding van de dood, voor zichzelf, maar vooral voor anderen.
| |
Vlaams Wetenschappelijk Economisch Congres, p. 1026
Het Tiende Vlaams Economisch Congres, dat eind april werd gehouden, wordt hier kritisch onder de loep genomen. Het thema was: de jaren tachtig. Maar van een werkelijke toekomstvisie was volgens de auteur in de wetenschappelijke referaten niet veel te bespeuren. De economische wetenschap schijnt haar extrapolerende voorspellingen te gebruiken om iedere toekomst uit te sluiten die iets anders zou zijn dan het verlengde van het nu bestaande. Daartegenover stelt de auteur de vraag naar een alternatieve economie.
| |
Economisch-historische Rubriek, p. 1031
Aan de hand van een aantal boeken bespreekt de auteur de veranderingen die zich in de economische constellatie hebben voorgedaan. Ook op dit terrein kan de historie van nut zijn voor een inzicht in de huidige problematiek.
| |
Sovjet-culturele revolutie, een model?, p. 1038
Schrijver noemt de ontwikkeling op onderwijsgebied die zich in de Sovjet-Unie heeft afgespeeld, ‘de grootste en waarschijnlijk ook de meest blijvende prestatie van de communistische greep naar de macht van 1917’. De culturele top is nog wel smaller dan die van het Westen, maar de basis van het algemene ontwikkelingsniveau is reeds breder. En dat in een volk dat in 1917 nog voor bijna driekwart uit analfabeten bestond.
| |
Beeld-spraak V, p. 1047
Wat is nostalgia? Overal zie je het, overal hoor je ervan, het hangt in de lucht. Een mode in de mode? Gemakkelijkheidshalve kunnen we voorlopig misschien zeggen: nostalgia is het besef en de expressie van het verleden in het heden, een geactualiseerde passé-obsessie, de mode van het ouderwetse. Maar geen definitie omvat het verschijnsel helemaal. Liever dan te onderzoeken wat het precies is, wil de auteur nagaan wat het kan betekenen.
| |
| |
| |
Samen lekker naar de bioscoop, p. 1054
De cinema is op zoek naar een nieuwe functie en een nieuw evenwicht. Daarin kan de filmkritiek een rol spelen op twee manieren: ze kan proberen aan de rand van die evolutie stabiele mijlpalen uit te zetten, zodat men greep en zicht krijgt op de evolutie; ze kan ook proberen het crisisbeeld als zodanig te beschrijven, met al zijn peripetieën en verschuivingen, een dynamisch beeld dus.
| |
Michel de Ghelderodes masker, p. 1061
Wie was Michel de Ghelderode eigenlijk? Martens is zijn gezicht geweest, de Ghelderode zijn masker. Een recente studie, boeiend als een detectiveroman, legt het gezicht bloot achter het masker. De vraag blijft dan echter, welk belang de relatie tussen gezicht en masker kan hebben voor het werk van deze man, die toch wel voorgoed thuishoort bij de grote dramaturgen van deze eeuw.
| |
Terzijde. Liturgische teksten, p. 1068
De auteur moet zijn ergernis kwijt over vele van de liturgische teksten die op het ogenblik in gebruik zijn. Zelf zegt hij ervan: ‘al ben ik geen verzamelaar van ergernissen, ik heb in enkele jaren wel zoveel Nederlandse liturgie-teksten onder ogen gekregen, dat ik onmogelijk kan ontkennen dat in veel gevallen stijlloosheid tot norm is verheven’.
| |
Jesus en vervolgens de Schriften?, p. 1074
De moeilijkheid van veel thans verschijnende exegese is dat ze zich beperkt tot de vraag naar het ontstaan van de Schrift, in dit artikel toegespitst op het Nieuwe Testament. Dat is slechts één moment, nl. het moment van het ontstaan. Het Boek dient ook gelezen te worden om zichzelf en wel ‘gelijk geschreven staat’, dwz. in functie van en in relatie tot het Oude Testament. Dit geeft aan het lezen en verstaan van de Schrift een heel ander accent.
| |
Weervoorspelling: wetenschap of kunst?, p. 1089
Toen in 1960 de eerste weersatelliet werd gelanceerd die in staat was een groot gedeelte van het aardoppervlak te zien, was de eerste stap gezet voor een revolutie in de metereologie. Weervoorspelling is niet langer een kunst, maar wordt een wetenschap. De auteur bericht over het 6e Wereldcongres van de World Metereological Organization, dat hij bewoonde als afgevaardigde van de Vaticaanse Staat, en over de wetenschappelijke programma's die daar zijn goedgekeurd voor de eerstvolgende jaren.
|
|