| |
| |
| |
[1969, nummer 7]
[Inhoud]
Een boodschap uit de hemel voor de aarde, p. 669
De evangeliën zijn geshcreven van achteren naar voren, vanuit de onverwacht plotselinge gebeurtenis van Pasen. Zij vinden hun oorsprong in dit ene: Hij is niet hier, Hij is verrezen; wonderlijke verbazing ‘Wie is Hij....’ klinkt evenzeer in de evangelieverkondiging mee als de zogenaamde vastaande uitspraken.
| |
Suriname en Nederland, p. 672
De moeilijkheden die zich de afgelopen maanden hebben voorgedaan, hebben belangrijke repercussies op de verhouding tussen Suriname en Nederland. Moet Nederland zich terugtrekken of moet het eindelijk eens duidelijke taal spreken?
| |
Karl Jaspers, p. 679
Ter herdenking van het overlijden van Karl Jaspers vergelijkt de Nijmeegse emeritus-hoogleraar in de wijsbegeerte zijn denken met dat van Karl Barth.
| |
Cultuurpolitiek - een vluchtheuvel?, p. 684
De culturele situatie in Nederland schijnt zo te zijn, dat de gewone burger het een zaak van de overheid vindt waar hij machteloos tegenover staat. Schrijver geeft in een aantal vragen enige knelpunten aan waardoor een harmonische verhouding tussen cultuur en maatschappij concreet wordt bemoeilijkt.
| |
Synergische architectuur, p. 691
De term ‘synergie’ betekent dat verschillende organen samenwerken om eenzelfde functie te vervullen of, omgekeerd, dat verschillende functies gerealiseerd worden door één orgaan. Juist hierdoor wordt ons hele technisch universum gekenmerkt. Met behulp van veel duidelijk illustratiemateriaal laat de auteur zien hoe dat waar is voor architectuur en stedebouw. En meteen voor onze hele technische, economische, sociale, culturele én politieke werkelijkheid.
| |
Literatuur en politiek, p. 705
Wat is een ‘politiek’ auteur? Welke rol speelt de literatuur in de polis-vorming? Haar functie kan zijn: een poging van het individu om, denkend in de bestaande schema's (dat wil o.m. zeggen: bewust gesitueerd in de door de communicatiemiddelen gevormde massacultuur), maar onafhankelijk van elke (ook ideologische) manipulatie, een wereldbeeld te ontwerpen dat de relatie tussen mens en gemeenschap blootlegt. Dit zal gebeuren zowel door rechtstreekse kritiek op bestaande situaties als door het creëren in taal van een veelzinnig referentiekader, een vol-menselijk denk- en leefschema.
| |
| |
| |
Schrijverschap en politiek in Spanje, p. 711
De politieke ontwikkelingen hebben in Spanje heel sterk het karakter van de literatuur bepaald. Dit blijkt uit een korte bespreking van de drie perioden in deze eeuw: de tijd vóór de Burgeroorlog, de tragische jaren 1936-1939, en de Francoperiode.
| |
Theater en politiek, p. 716
In de mate waarin de mens altijd een maatschappelijk wezen is, kan ook het theater niet anders zijn dan ‘politiek’. De vraag is echter: wat betekent dat en hoe wordt het gerealiseerd? Politiek theater is in eerste en laatste instantie een artistiek, een theatraal probleem. De theaterkunstenaar is niet een politiek bewust mens die toevallig acteur of auteur is; hij is slechts een politiek bewust mens in de mate waarin hij als kunstenaar efficiënt is.
| |
Vlaams theaterbeleid, p. 726
De auteur van deze tussentijdse balans is lange tijd nauw verbonden geweest aan het kabinet van de Vlaamse minister voor cultuur. Als zodanig hield hij zich intens bezig met het theaterbeleid. Dat wil echter helemaal niet zeggen dat hier het ‘officiële’ standpunt weergegeven wordt. Ook een ambtenaar heeft nog altijd recht op persoonlijke meningen. En die zijn waard wat de argumenten waard zijn en de man die erachter staat.
| |
Politiek en research, p. 733
Research is de systematische wijze waarop de politiek tot beslissingen kan komen. Daardoor staat de onderzoeker in de spanning tussen de mogelijkheden die hij vindt en de éne mogelijkheid die door de politici gekozen wordt. Doch niet slechts de onderzoeker, maar iedere burger heeft de taak en de plicht kritisch mee te denken en zo een verantwoord bouwen aan de toekomst mogelijk te maken.
| |
Televisie en publieke opinie, p. 737
Publieke opinie is een even veelzinnig begrip als televisie en daardoor wordt het uiterst moeilijk de wederzijdse beïnvloeding aan te geven. Door een aantal voorbeelden - staatsomroep, Mies Bouwman, reacties op informatieve uitzendingen - tracht de auteur aan te tonen dat de programmamakers wel degelijk met de publieke reactie rekening hebben te houden, wat hen doet verzuchten om een ‘third program’ waar ze kunnen experimenteren.
|
|