Streven. Jaargang 20

[p. 429]

[1967, nummer 5]

[Inhoud]

Om de kern van het kerkelijk ambt, p. 431

De benadering van het kerkelijk ambt kan niet geschieden vanuit de tegenstelling tussen synodaal en hiërarchisch ambt, maar, zoals de Nieuw-testamentische en vroegkerkelijke bronnen aangeven, door een synthese van beide aspecten. Dit kan een nieuwe aanzet vormen tot oecumenisch gesprek.

Kern-homofilie, p. 440

Een televisie-uitzending heeft onlangs voor de brede massa van het Vlaamse publiek het grote taboe doorbroken rond het fenomeen van de homofilie en de homosexualiteit. Aan een van de deelnemers aan dit gesprek heeft de redactie gevraagd, vanuit zijn wetenschap het onderwerp nader en uitvoeriger te belichten.

De universiteit: mythe, idee, vorm, beeld, p. 449

De ontmythologisering van staat en kerk maken wij aan den lijve mee. Ook de universiteit blijkt niet zonder meer de oude alma mater te zijn, maar evenzeer een harde meesteres - een dure maîtresse. Wat gevraagd wordt is een operationalisering: niet slechts op het gebied van bouwplannen, materiële uitbreiding en kosten, maar evenzeer, zo niet meer, op het gebied van onderwijs, research en examens. De oplossing zal moeten worden gezocht binnen de eigen gemeenschap, in onafhankelijkheid van de staat en van het bedrijfsleven.

Over aanpassingsstoornissen in de militaire dienst, p. 457

De vervulling van de militaire dienstplicht gaat hoe langer hoe meer gepaard met aanpassingsstoornissen bij de jonge dienstplichtige. Naast het feit dat, vooral na de laatste wereldoorlog, de fysieke en geestelijke volwassenwording in een onoverzichtelijke stroomversnelling is geraakt, ziet de auteur als voornaamste oorzaak voor deze aanpassingsstoornissen de toenemende discrepantie tussen de in snelle dynamische ontwikkeling geraakte civiele leefwereld van de jonge mens en de relatief statische en traditionele militaire samenleving.

De gezagsproblematiek en het beleefde recht op anarchie van vele hedendaagse jonge mensen wordt hier op niet te ontwijken wijze geconfronteerd met de hiërarchie en opgelegde tucht en discipline binnen de krijgsmacht. De auteur hanteert een biologische adaptatie- en ‘stress’-hypothese als verklaringswijze voor de aanpassingsstoornissen. Tevens tracht hij middelen aan te geven voor een vroegtijdige herkenning voor deze stoornissen en voor het zoveel mogelijk voorkómen hiervan.

[p. 430]

De verschroeiende kracht van Gods barmhartigheid, p. 472

Flannery O'Connor (1925-1964) heeft slechts een heel beperkte produktie op haar naam staan, maar daarmee wordt zij dan toch tot de beste Amerikaanse romancières gerekend. Haar werk wortelt in een drievoudige traditie: haar burgerlijke familie, haar gelovig katholicisme, haar Zuidelijk-literair temperament. Met deze drie componenten zal een interpretatie van haar werk steeds rekening moeten houden.

De meermin van Hella Haasse, p. 482

De voorlaatste roman van H. Haasse wordt hier vooral benaderd via de inwendige structuur. Daaruit blijkt de roman op vijf verschillende niveaus geldig te zijn en tussen deze niveaus bestaat er een organische relatie. Dit is iets anders dan polyinterpretabiliteit. Indien een sterk gearticuleerde structuur een criterium van densiteit is, dan bezit De Meermin deze in hoge mate. De roman komt hier voor als een poging om de werkelijkheid zin te geven en vervult een onmisbare existentiële functie.

Herwaardering van het Bauhaus in het Oosten, p. 486

In de DDR komt men tot een herwaardering van het ‘Bauhaus’, het instituut dat in de Weimarperiode de belangrijkste figuren uit de moderne kunst bijeen bracht. Deze herwaardering kan belangrijk zijn niet alleen voor de kunst in Oost-Europa, maar ook voor de politieke ontwikkeling.

Au hasard Balthazar van Robert Bresson, p. 493

Een (film)regisseur heet in het Frans een ‘metteur en scène’. Robert Bresson zou men een ‘metteur en ordre’ kunnen noemen. Hij neemt stukken realiteit en zet die samen in een bepaalde orde. Het enige wat hem interesseert, is wat er achter de werkelijkheid ligt. Maar hij kent slechts wat zichtbaar en werkelijk is. Het enige wat hem interesseert is daarom de zichtbare werkelijkheid.